Κύμα καταγγελιών για προσβολή γενετήσιας ελευθερίας ή ελληνικό #Metoo – Ένα μείζον κοινωνικό, ανθρωπιστικό και νομικό πρόβλημα

Αυτό της προσβολής της γενετήσιας ελευθερίας κι αξιοπρέπειας, του βιασμού, και ιδίως όταν αυτή η αποτρόπαια πράξη στρέφεται κατά ανηλίκων, μαζί με κάθε συναφή πράξη με τον βιασμό, όπως η αποπλάνηση, η ασέλγεια και η κατάχρηση ανηλίκου. Μάλιστα, η ανάδειξη αυτού του ζητήματος που αφορά τη γενετήσια εκμετάλλευση των ανηλίκων ήταν το σημαντικότερο κοινωνικό ζήτημα που αναδείχθηκε από αυτό το κύμα καταγγελιών. Διότι απεδείχθη ότι αυτή η διεστραμμένη επιθυμία κάποιων να εκμεταλλεύονται σεξουαλικά έναν ανήλικο δεν είναι ένα καθόλου σπάνιο φαινόμενο. Δεν υπάρχει κατά τη γνώμη μας έγκλημα με μεγαλύτερη ηθική απαξία από τα προρρηθέντα εγκλήματα κατά ανηλίκων.

Ακόμη και στο τραγικότερο έγκλημα, αυτό της ανθρωποκτονίας, σε πολλές περιπτώσεις μπορούμε ν’ αποδώσουμε ελαφρυντικά. Στα εγκλήματα κατά της γενετήσιας προσωπικότητας των ανηλίκων δεν υπάρχει κανένα. Ακόμη και η επίκληση κάποιου για ψυχοδιάγνωση ή ψυχιατρική γνωμάτευση με την προοπτική αναγνώρισης ελαφρυντικού φαίνεται παντελώς άστοχη. Επειδή συνεπώς, έχουν τη μέγιστη ηθική απαξία θα έπρεπε να έχουν και τη μέγιστη ποινική απαξία τα εγκλήματα αυτά. Μεγαλύτερες ποινές και μεγαλύτερο χρόνο παραγραφής. Διότι νομίζω ότι ο μόνος τρόπος να αποτραπεί κάποιος από το να προβεί σε μία τόσο διεστραμμένη πράξη, όπως ο βιασμός ενός παιδιού είναι ο φόβος μιας πολύ αυστηρής ποινής. Άλλωστε αυτό είναι το νόημα της ποινής στην θεωρία του ποινικού δικαίου, να είναι αποτρεπτική. Δεν είναι ούτε η εκδίκηση ούτε η ανταπόδοση αλλά το να αποτρέπει τον δράστη. Και τώρα βέβαια, προβλέπονται πολύ αυστηρές ποινές.

Το κρίσιμο άρθρο του Ποινικού Κώδικα είναι το 342 που ορίζει ότι τιμωρείται με κάθειρξη ‘όποιος ενήλικος προβαίνει σε γενετήσια πράξη με ανήλικο που του έχει ανατεθεί η φύλαξη ή επίβλεψη του έστω και προσωρινά.’ Έτσι, τιμωρείται βαρύτατα όποιος εκμεταλλεύεται και προδίδει τη σχέση εμπιστοσύνης τόσο των γονέων που του αναθέτουν τη φροντίδα του παιδιού τους όσο και την εμπιστοσύνη του ίδιου του ανηλίκου. Σημαντικό είναι να πούμε, επειδή αφορά και περιπτώσεις της επικαιρότητας, ότι στις περιπτώσεις αυτές η συναίνεση του ανηλίκου δεν αίρει τον άδικο χαρακτήρα της πράξης (Ολομέλεια Αρείου Πάγου 3/2018).

Η ανάπτυξη της βιολογικής γενετήσιας προσωπικότητας του ανηλίκου πρέπει να είναι αδιατάρακτη κι όποιος έχει αντίθετους διεστραμμένους σκοπούς είτε είναι προπονητής είτε δάσκαλος είτε σκηνοθέτης είτε οποιοσδήποτε θα πρέπει να τιμωρείται με την μεγαλύτερη αυστηρότητα. Έτσι, θα προστατευθεί, ίσως το πιο πολύτιμο αγαθό που πρέπει να προστατεύει η έννομη τάξη αλλά και ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο, η ανηλικότητα.

Στο σημείο αυτό πρέπει να διακρίνουμε άλλες καταγγελίες που δε σχετίζονται με το αισχρό έγκλημα του βιασμού που αφορά κατά το άρθρο 336 του ΠΚ την πράξη όποιου ‘με σωματική βία ή απειλή άμεσου και σοβαρού κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης …’ .

Ένας περιπατητικός φιλόσοφος του 4ου π.χ. αιώνα ο Δημήτριος ο Φαληρεύς είπε μια μνημειώδη φράση ‘εξεθηλύνθη ο λόγος’. Δεν πρέπει επ’ ουδενί να εκθηλυνθεί, να γίνει θηλυκός ο δημόσιος λόγος, με την αρνητική έννοια, και κάποιος ή κάποια για να κερδίσει μια στιγμή δημοσιότητας να εκμεταλλεύεται αυτό το τόσο σοβαρό νομικό και κοινωνικό ζήτημα που ήρθε στο φως, καταγγέλλοντας πράξεις άσχετες κι απολύτως διακριτές με το έγκλημα του βιασμού ή των συναφών εγκλημάτων που συρρέουν με αυτόν. Με τον τρόπο αυτό αποχρωματίζουν ή αποπροσανατολίζουν το κοινωνικό σύνολο από την αντιμετώπιση αυτού του απαίσιου εγκλήματος.

Ο Σπυρίδων Χριστόφιλος είναι Δικηγόρος, LLM – Διδάκτωρ Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Δικαίου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Bigpost.gr

Ακολουθήστε το Bigpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις