Ένας σύγχρονος φορέας της κεντροαριστεράς: Η απάντηση στον διχασμό

Είτε για την πανδημία, είτε για την υπόθεση Λιγνάδη, είτε για τον Κουφοντίνα η αντιπαράθεση παίρνει υβριστικά χαρακτηριστικά και κάθετη αναμέτρηση. Χωρίς μέτρο, χωρίς τις απαραίτητες συναινέσεις. Πρυτανεύει το κομματικό συμφέρον των δυο μονομάχων οι οποίοι ενδιαφέρονται μόνο για την εκλογική πελατεία. Τίποτα άλλο. Και είναι για αυτό που χρειάζεται επειγόντως να αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί. Να ενισχυθούν οι φωνές της μετριοπάθειας και της σύνεσης. Δεν είναι ζήτημα χαμηλών τόνων. Είναι όρος επιβίωσης της πατρίδας για να μην αναπαράγεται στο διηνεκές το στερεότυπο της εμφύλιας διαμάχης. Η ενίσχυση της Σοσιαλδημοκρατίας ειναι η μοναδική λύση που μπορεί να εγγυηθεί ομαλότητα και σοβαρότητα. Η μόνη εναλλακτική λύση η οποία βάζει μπροστά ένα εθνικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων για την πρόοδο της χώρας.

Η Δημοκρατική παράταξη πρέπει να δώσει την διέξοδο. Οι αναζητήσεις αυτές απαιτούν έναν σύγχρονο μαζικό ανοιχτό φορέα της Κεντροαριστεράς. Είναι και αυτό ένα κρίσιμο ζήτημα στο πολιτικό επίπεδο. Έναν φορέα της Κεντροαριστεράς ικανό να συσπειρώσει ευρύτερες δυνάμεις για τους δύσκολους αυτούς αγώνες. Με βασικό επίκεντρο τις νέες γενιές που αφορούν το μέλλον. Με στόχευση τα δυναμικά στρωματά τα οποία μπορούν να φέρουν θετικά δεδομένα στην κοινωνία. Σε αυτήν την κατεύθυνση χρειάζεται ένα ζωηρό παρών και ένα προωθημένο σχέδιο για το μέλλον. Η παράταξη της Σοσιαλδημοκρατίας ιστορικά είναι η ανοιχτόμυαλη παράταξη της διαρκούς ανανέωσης. Δεν έχει σχέση ούτε με τον παραδοσιακό συντηρητισμό, ούτε με τον κομμουνιστικό δογματισμό. Η ικανότητα να προσαρμόζεται στις μεταβαλλόμενες συνθήκες είναι το σημαντικό όπλο της. Επομένως δεν έχει αξία η προσήλωση στο παρελθόν. Στα σύμβολα, στις αναλύσεις, στα πρόσωπα. Σε έναν κόσμο που αλλάζει σημασία έχει η σύγχρονη θέση. Και αυτά όλα αφορούν και το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ. Το οποίο δεν πρέπει να μένει προσκολλημένο στο παρελθόν.

Στην αγωνία -ας πούμε χαρακτηριστικά- της δικαίωσης του ΠΑΣΟΚ για την θυσία που υπέστη όταν αντιμετώπισε μόνο του την κρίση με τα μνημόνια. Ούτε με την πρόσδεση στα σχήματα του παρελθόντος με την νοσταλγία. Το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ χρειάζεται το ΠΑΣΟΚ το οποίο ήταν και είναι ο ιστορικός φορέας της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα αλλά χρειάζεται και ένα γενναίο άνοιγμα. Σε όλες τις τάσεις της Κεντροαριστεράς. Από το Προοδευτικό Κέντρο, την Ανανεωτική Αριστερά έως την Πολιτική οικολογία. Από την μεσαία τάξη που στήριξε ιστορικά μέχρι τα νέα κοινωνικά κινήματα και τις εναλλακτικές συλλογικότητες.

Τα βήματα αυτά έγιναν με την Δημοκρατική συμπαράταξη, με τους 210.000 πολίτες το 2017 στην εκλογή αρχηγού, με το συνέδριο του ΚΙΝΑΛ το 2019, με την εδραίωση του νέου φορέα στην σημαντική τρίτη θέση των εκλογικών αναμετρήσεων. Έχουμε διανύσει δρόμο. Σε αυτή την προσπάθεια που συνεχίζουμε και θέλουμε να πάει ακόμα καλύτερα, η απάντηση δεν είναι ούτε τα παλιά εργαλεία της Σοσιαλδημοκρατίας, ούτε η «επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ». Είναι η σύγχρονη πολιτική και κοινωνική ατζέντα, οι καινούργιες προτάσεις. Οι κοινωνικές ανισότητες και η στήριξη στο κοινωνικό κράτος. Η Ανοιχτή κοινωνία με την διεύρυνση των ατομικών δικαιωμάτων. Ο χωρισμός Εκκλησίας-κράτους. Το σταθερό μέτωπο στον εθνικισμό και ο σταθερός ευρωπαϊκός προσανατολισμός. Να μερικά σημεία αιχμής για την ανανέωση της Σοσιαλδημοκρατίας. Και φυσικά είναι η δράση μέσα στην κοινωνία που δοκιμάζεται. Είναι η ακόμα πιο πλατιά συσπείρωση δυνάμεων μέσα και γύρω από το κόμμα. Έτσι ώστε να έχουμε ένα πολιτικό φορέα αντίστοιχο της εποχής και των αναζητήσεων.

Νέα δεδομένα, νέα καθήκοντα, νέες θέσεις. Αυτή είναι η μάχη της προοδευτικού κόσμου.

ΘΟΔΩΡΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ και της Γραμματείας της πολιτικής κίνησης Ανανεωτική Αριστερά.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Bigpost.gr

Ακολουθήστε το Bigpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις