Να κλείσουμε τις «κερκόπορτες», εάν μας ενδιαφέρει το μέλλον της πατρίδας μας

Διαβάζοντας στην εφημερίδα «Εστία» τις πρωτοσέλιδες εξομολογήσεις – αποκαλύψεις του – πριν από 26 χρόνια – υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Μανώλη Μπεντενιώτη για ποιο λόγο ο Κώστας Σημίτης – μόλις διαδέχθηκε τον βαριά ασθενούντα Ανδρέα Παπανδρέου – τον απομάκρυνε πάραυτα από το Υπουργείο Άμυνας, θυμήθηκα και τις δικές μου συνομιλίες (εκείνη την εποχή) «για το ίδιο θέμα» τόσο με τον τότε υφυπουργό παρα τω πρωθυπουργώ Αντώνη Λιβάνη, τον τότε υφυπουργό εξωτερικών Γρηγόρη Νιώτη, επίσης τον Μανώλη Μπεντενιώτη (λιγότερο) όσο -κυρίως – με τον τότε Υπουργό Αιγαίου Αντώνη Κοτσακά. Ποιο ήταν το θέμα; Το σχεδιαζόμενο «Πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Προστασίας των μικρών νησιών» που είχε εκπονηθεί (με την σύμφωνη γνώμη και των τότε υπουργών Εθνικής Άμυνας Γεράσιμου Αρσένη και Εξωτερικών Κάρολου Παπούλια) και είχε φυσικά τηγ έγκριση του Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο Μανώλης Κοττάκης σωστά επέλεξε ως τίτλο «Ο Σημίτης με άλλαξε υπουργείο για να μην «εποικίσω» 18 βραχονησίδες» αναφερόμενος στις αποκαλύψεις Μπετενιώτη (που έρχεται για να «δέσει» με τις δημόσιες αντεγκλήσεις των δύο πρώην πρωθυπουργών Κώστα Σημίτη και Κώστα Καραμανλή για τα «ελληνοτουρκικά»). Με την ευκαιρία αυτή όμως θα ήθελα να επιβεβαιώσω κι εγώ – με τις δικές μου συνομιλίες και γνώσεις από εκείνη την εποχή – ότι πράγματι «έτσι έγιναν τα πράγματα». Κι όχι μόνο αυτό, αλλά και τότε μου είχαν προξενήσει αλγεινή εντύπωση οι δυο πρώτες μείζονες πολιτικές αποφάσεις του Κώστα Σημίτη, με το που ανέλαβε την Πρωθυπουργία και πριν καν πάει σε εκλογές ή αναδειχθεί στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Η διάλυση του οραματικού σχεδίου του ιδρυτή και ηγέτη του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου για τα δίκτυα του ελληνισμού (τον σχεδιασμό του για το πως θα είναι η Ελλάδα και ο Ελληνισμός στον 21ο αιώνα) και η ακύρωση της θωράκισης της εθνικής άμυνας με την κατάργηση της τουρκικής προπαγάνδας μέσα από το συγκεκριμένο «αθώο πρόγραμμα». Για το πρώτο ίσως θα πρέπει να μιλήσουν οι Κάρολος Παπούλιας και ειδικά ο Γρηγόρης Νώτης (που «έτρεξε» και μόχθησε για να στήσει τα δίκτυα των Ελλήνων όπου Γης και πως τα σαμπόταρε και τα ακύρωσε ο Κώστα Σημίτης) ενώ για το δεύτερο θα επικαλεστώ μια Off the record συζήτηση που είχα την εποχή εκείνη στο Γραφείο του Υπουργού Αιγαίου στην οδό Φιλελλήνων όταν με κάλεσε ο Αντώνης Κοτσακάς.

Πραγματικά δεν έγραψα ούτε είπα ποτέ «κάτι» αλλά νομίζω ότι πλέον και ο ίδιος θα μπορούσε να συμβάλει στην ιστορική αλήθεια, πως δηλαδή ο Κώστας Σημίτης επέτρεψε με τις πράξεις και παραλείψεις του να οργιάσει τελικά η Τουρκική προπαγάνδα ώστε να την βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας.

Γιατί εάν είχε υλοποιηθεί το πρόγραμμα στο οποίο αναφέρεται ο Μανώλης Μπεντενιώτης (και μου είχε το εκμυστηρευτεί ο τότε υπουργός Αιγαίου Αντώνης Κοτσακάς) δεν θα υπήρχε η «Μαδρίτη» – τον Ιούλιο του 1996 – όταν ο Κώστας Σημίτης με μυστικές συνομιλίες με τους Τούρκους τους αναγνώρισε «ζωτικά δικαιώματα» στο Αιγαίο και είδε «γκρίζες ζώνες» (λόγω Ιμίων).

Σε τι πιο συγκεκριμένα αναφέρεται ο Μ.Μπεντενιώτης; Ήταν ένα σχέδιο που τυπικά αφορούσε την υλοποίηση προστασίας του περιβάλλοντος μικρών νησιών, την προστασία της χλωρίδας και της πανίδας τους αλλά και των (σπάνιων) αρωματικών φυτών και βοτάνων που υπάρχουν εκεί. Θα δινόταν επενδυτικά κίνητρα ώστε τα μικρά αυτά νησιά και βραχονησίδες να αποκτούσαν «οικονομική ζωή» και «κοινωνική κίνηση». Θα ήταν πλέον κατοικημένα νησιά (ένα παρόμοιο πρόγραμμα, αλλά με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, με την ονομασία «Ήλιος» είχε σκεφθεί και ο Γιώργος Παπανδρέου ως Πρωθυπουργός, αλλά έμεινε στα…σχέδια).

Το γιατί ο Κώστας Σημίτης με το που ανέλαβε την Πρωθυπουργία (πριν καν εκλεγεί πρωθυπουργός με εκλογές και πριν γίνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ) με τόση «πρεμούρα» ξήλωσε τις δυο πιο εμβληματικές και εξαιρετικά σημαντικές πολιτικές «παρακαταθήκες» του Ανδρέα Παπανδρέου, που ήταν και «η μέγιστη συμβολή του στα εθνικά δίκαια της χώρας μας» ασφαλώς -γι αυτά -θα πρέπει να μιλήσουν (έστω και σήμερα) όσοι γνωρίζουν (πολύ) περισσότερα (και χειρίσθηκαν αυτές τις υποθέσεις).

Είναι χρήσιμες αυτές οι συζητήσεις για ποιο λόγο δηλαδή και ποιοι συγκεκριμένα ακύρωσαν και απομείωσαν εθνικό κεφάλαιο για ευνόητους λόγους. Δεν είναι απλά μια «ιστορική πολιτική συζήτηση» αλλά κυρίως αφορά τον σχεδιασμό του μέλλοντος μας – εάν θέλουμε η πατρίδα μας να έχει μέλλον.

Παρακολούθησα ένα ντοκιμαντέρ στο οποίο ο Μίκης Θεοδωράκης πριν έντεκα χρόνια μιλούσε για την καλλιτεχνική του δημιουργία στον κόσμο της Μουσικής (το μεγαλύτερο μέρος του έργου του είναι στην συμφωνική – κλασσική – εκκλησιαστική μουσική) και αναρωτιόμουν εάν υπάρχουν σήμερα αντίστοιχοι δημιουργοί σε όλους τους κλάδους του Πολιτισμού μας (να μην σκεφθώ εάν υπάρχουν σε παγκόσμια κλίμακα όπως ο Μίκης). Κι αν υπάρχουν όμως, ελάχιστοι τους γνωρίζουν. ‘Η θα υπάρχουν ενδεχομένως κάπου σε άλλες χώρες και ίσως κάποια στιγμή τους ανακαλύψουμε. Ας ελπίσουμε μέσα από τα ερείπια, να ανθίσει ένα κλαδάκι…

· Ο Νίκος Καραμπάσης είναι Δημοσιογράφος – Πολιτικός Επιστήμονας

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Bigpost.gr

Ακολουθήστε το Bigpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις