Το μόνο για το οποίο δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε την κυβέρνηση είναι για το ότι δεν έχει σχέδιο στην παιδεία.

Έχει, είναι κάκιστο και το εφαρμόζει με λυσσαλέα βιασύνη γιατί έχει προεκλογικά γραμμάτια να εξοφλήσει και γιατί εν μέσω πανδημίας προσβλέπει στις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις. Τα προηγούμενα νομοσχέδιά του ΥΠΑΙΘ στόχευαν να ενισχύσουν τα ιδιωτικά σχολεία εις βάρος των δημόσιων και τους σχολάρχες εις βάρος των εργαζόμενων στα ιδιωτικά. Με τα δημόσια δε σχολεία «δυο ταχυτήτων», μπήκε από την πόρτα ο κοινωνικός και οικονομικός διαχωρισμός που το δημόσιο σχολείο δεν έπρεπε να επιτρέψει να μπει στην τάξη ούτε από το παράθυρο.

Ουσιαστικά η έννοια της σφαιρικής μόρφωσης σε μια πολυσυλλεκτική κοινωνικά και γνωστικά τάξη, με την οποία μεγάλωσαν οι προηγούμενες γενιές καταργείται για να εγκατασταθεί ένα πολύ πιο «στεγανοποιημένο» κοινωνικά σύστημα: με επίκεντρο τις αλλεπάλληλες εξετάσεις και την τμηματική γνώση που αυτές συνεπάγονται, κάθε μαθητής θα μπορεί να πάει ως εκεί που του επιτρέπουν τα οικονομικά της οικογένειας. Η αξιοσύνη και η δυνατότητά του να εξελίσσεται ελάχιστο ρόλο θα παίζουν στην πορεία του στο «σύστημα», που θέλει η ΝΔ.

Και ερχόμαστε στο επικείμενο νομοσχέδιο που στοχεύει στα ΑΕΙ. Η βάση είναι ένα τέχνασμα ώστε: 1. παιδιά που φοβούνται ότι δε θα την επιτύχουν -και έχουν την οικονομική δυνατότητα- να στραφούν στα διάφορα Κολλέγια μετά το πέρας του Λυκείου (μια και εκεί απαιτείται μόνο οικονομική «βάση» και κανένας βαθμός, καμία «αριστεία» από αυτές που δήθεν υπηρετεί η Ν.Δ.), και 2. παιδιά που φοβούνται ότι δε θα την επιτύχουν και δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, να μη στρέφονται ΚΑΝ στο γενικό Λύκειο και να οδηγούνται στην εγκαταλελειμμένη από την κυβέρνηση επαγγελματική εκπαίδευση και στα ιδιωτικά ΙΕΚ. Η μείωση εισακτέων, θα σημάνει και κλείσιμο τμημάτων, ιδιαίτερα στην περιφέρεια, ένα στόχο που επίσης ποτέ δεν έκρυψε η κυβέρνηση, που επιθυμεί λιγότερο και μικρότερο ελληνικό πανεπιστήμιο, για να γίνει χώρος για τα κολλέγια και για να μικρύνει και ο κοινωνικός του ρόλος.

Και ερχόμαστε και στην «πανεπιστημιακή αστυνομία». Εκτός από το προφανές, 1000 κομματικοί διορισμοί δηλαδή, που θα στηρίξουν με όλους τους τρόπους το κυβερνών κόμμα, η συγκεκριμένη «πρόνοια», η οποία δεν προβλέπεται πουθενά στην Ευρώπη, δείχνει πώς αντιλαμβάνεται ο νεοφιλελευθερισμός του κου Μητσοτάκη το πανεπιστήμιο και τους ακαδημαϊκούς πολίτες: ως δυνάμει αντιπάλους. Γιατί; Μα γιατί έχουν άποψη, γιατί δεν ελέγχονται εύκολα, γιατί σκέφτονται και έχουν ανησυχίες για το μέλλον τους.

Και από τη στιγμή που χρησιμοποιεί μέχρι και την πανδημία για να «περάσει», χωρίς καμία διαβούλευση, χωρίς καμία κοινωνική συναίνεση τέτοιες αλλαγές στην παιδεία, έχουν όχι μόνο δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση να διαμαρτύρονται και να καταργήσουν τα κυβερνητικά σχέδια στην πράξη.

*Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Νότιου τομέα Β’ Αθηνών

Ολες οι Ειδήσεις

Ειδήσεις Top Stories

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Bigpost.gr

Ακολουθήστε το Bigpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Κάνε Like στη σελίδα μας στο facebook