Οι διερευνητικές επαφές με την Τουρκία ξεκίνησαν και αυτό φαίνεται να προκαλεί συζητήσεις.

Ας το δούμε όμως καθαρά. Η έκφραση επιφυλακτικών ή και ανοικτά αρνητικών απόψεων στη χώρα γι αυτή την εξέλιξη έχουν πολύ περιορισμένο χαρακτήρα. Αν μη τι άλλο, το γεγονός ότι τα τρία κόμματα που κυβέρνησαν την χώρα παίρνουν θετική στάση υπέρ της συνέχισης των διερευνητικών επαφών, αναδεικνύει το εύρος της κοινωνικής και πολιτικής, εν τέλει της εθνικής στήριξής τους.

Φαίνεται πάντως , ότι δεν πρέπει να μας διαφεύγουν ορισμένες πολύ απλές αλήθειες:

· Οι διερευνητικές επαφές δεν ξεκίνησαν ξαφνικά τώρα. Ουσιαστικά ξεκίνησαν πριν 19 χρόνια και απλά συνεχίζονται μετά από μια διακοπή, που έγινε με ευθύνη της Τουρκίας. Δεν προέκυψαν επομένως τώρα και γι αυτό δεν κατανοώ τις συζητήσεις σε όποια κλίμακα και αν γίνονται. Τα χρόνια που κράτησαν μέχρι τώρα δείχνουν και ότι οι Ελληνικές Κυβερνήσεις συμμετείχαν σε κάποιο κύκλο διερευνητικών, και τον συζητήσιμο ορίζοντα που μπορεί να έχουν.

· Οι διερευνητικές επαφές δεν είναι διαπραγματεύσεις. Μπορεί να καθορίσουν το πλαίσιο, τις διαδικασίες , όχι τις αποφάσεις επί της ουσίας στα κρίσιμα θέματα. Δεν έχουν χρόνο λήξης.

· Η εξέλιξη αυτή είναι θετική. Όλοι θυμόμαστε την επικίνδυνη φόρτιση του κλίματος, την ανοικτή προκλητικότητα της Τουρκίας όλους τους τελευταίους μήνες. Φαντάζομαι ότι προτιμάμε τις διερευνητικές από την ένταση ή και τον συνεχή φόβο ενός θερμού ή και πολεμικού επεισοδίου, που πέραν άλλων επιπτώσεων, είχαν τεράστιο οικονομικό κόστος για την πατρίδα μας. Όμως και γενικότερα ως τοποθέτηση αρχής, η συμφωνία για διάλογο δεν δείχνει ασφαλώς ενδοτικότητα, αλλά πεποίθηση ότι το δίκιο είναι με το μέρος μας και αποδοχή ότι δεν μπορεί να μιλάμε για το Διεθνές Δίκαιο, γυρνώντας την πλάτη στην βάση του που είναι ο διάλογος και τα προβλεπόμενα με το ίδιο το Διεθνές Δίκαιο.

· Η Ελλάδα δεν υποχώρησε για να ξεκινήσουν οι επαφές. Η Τουρκία είναι αυτή που υποχώρησε από τη συνεχή, καθημερινή προκλητικότητα και επιθετικότητα τόσο απέναντι στην Ελλάδα, όσο και την Ε.Ε. Γι’ αυτό άλλωστε ο Ερντογάν δέχεται σκληρή κριτική στο εσωτερικό της γείτονος. Βεβαίως η έναρξη των διερευνητικών δεν αποτελεί γομολάστιχα για όσα επικίνδυνα στοιχεία αναδείχτηκαν από την Τουρκική στάση, ούτε δημιουργεί ψευδαισθήσεις. Ωστόσο το να πέφτουν οι τόνοι είναι θετικό, όχι αρνητικό γεγονός.

Αυτή είναι η απλή αλήθεια που εντάσσεται σε μια συνολικότερη εικόνα. Με την Τουρκία είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε γειτονικές χώρες και αυτό σημαίνει ότι η θα πρέπει να βρεθεί τρόπος συνεννόησης και επίλυσης των διαφορών ή αντικειμενικά κάποια στιγμή αυτές θα λυθούν με πολεμικό τρόπο. Τρίτη λύση δεν υπάρχει και είναι μάλλον δύσκολο να φανταστώ ότι μπορεί η μεγάλη πλειοψηφία του λαού να βλέπει την δεύτερη εναλλακτική ως λύση. Ωστόσο, ταυτόχρονα θα πρέπει να είναι σαφές, ότι διάλογος δεν σημαίνει και έλλειψη προσπάθειας μεγάλης ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων και γι αυτό πολύ καλά κάνουμε και ενισχύουμε με γενναίο εξοπλιστικό πρόγραμμα την αμυντική και αποτρεπτική θωράκισή μας. Όπως επίσης , αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να πραγματοποιούνται διερευνητικές, αν υπάρχουν και πάλι δείγματα κλιμάκωσης της έντασης. Η αποκλιμάκωση εκ μέρους της Τουρκίας πρέπει να είναι συνεχής.

Το μείζον θέμα είναι άλλο. Για την Ελλάδα το ζήτημα είναι εάν θα βρεθούν σημεία σύγκλισης για ενδεχόμενες διαπραγματεύσεις σχετικά με την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και της Υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. Αυτά είναι τα θέματα προς συζήτηση για την Ελλάδα, αυτή είναι η

εθνική γραμμή και αν κάποια στιγμή από τις διερευνητικές βρεθούμε σε διαπραγματεύσεις και δυνατότητα συμφωνίας, αυτό θα πρέπει να συζητηθεί στο Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών και την Ελληνική Βουλή.

*Η Νάντια Γιαννακοπούλου είναι Βουλευτής Δυτικού τομέα Β’ Αθηνών

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Bigpost.gr

Ακολουθήστε το Bigpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις