Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Σκότωσα το σκύλο για να γίνει πιστευτή η εκδοχή της ληστείας
"Μέχρι και εγώ προσωπικά σας πίστεψα" είπε η πρόεδρος του δικαστηρίου στο Μπάμπη Αναγνωστόπουλο, που παρίστανε το θλιμμένο σύζυγο μετά τη δολοφονία της Καρολάιν στα Γλυκά Νερά.
Ψύχραιμος ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος απολογούμενος αναφέρθηκε στις κινήσεις του μετά τη δολοφονία της Καρολάιν, όταν έστησε το σκηνικό ληστείας για να δικαιολογήσει το έγκλημα του μέσα στο σπίτι στα Γλυκά Νερά.
Επί 37 μέρες παρίστανε τον συντετριμμένο για τον κόσμο αλλά και τους γονείς της Καρολάιν όταμ έλεγε και ξανάλεγε ότι η 20χρονη σύζυγος του έπεσε θύμα αδίστακτων ληστών που εισέβαλαν στο σπίτι τους.
«Ακόμη και εγώ σας πίστεψα» του είπε κάποια στιγμή η πρόεδρος του δικαστηρίου, σημειώνοντας πως όλο το σκηνικό σκηνοθεσίας που έστησε για να συγκαλύψει το έγκλημά του θα το πληρώσουν οι Έλληνες πολίτες. «Η αστυνομία σας πίστεψε, κύριε κατηγορούμενε. Επικηρύχτηκαν οι ληστές με 300.000 ευρώ. Και εγώ προσωπικά σας πίστεψα» είπε επί λέξει η πρόεδρος στον κατηγορούμενο με τον τελευταίο να σημειώνει πως όλο αυτό δεν ήταν εύκολο για εκείνον και πως «για 37 ημέρες έκλαιγε με τη κόρη του στο καναπέ».
Όπως μάλιστα είπε όταν γνώρισε τους ανθρώπους των Ανθρωποκτονιών κατάλαβε ότι αργά η γρήγορα η αλήθεια θα έβγαινε στο φως. Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος είπε στην μαραθώνια απολογία του ότι μετά το έγκλημα έκλαιγε και τράβαγε τα μαλλιά του. «Σκεφτόμουν τι θα κάνει αυτό το παιδί. Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι θα χάσει την ίδια μέρα τους γονείς του», είπε και πρόσθεσε ότι σκέφτηκε το σενάριο της ληστείας, αλλά δεν περίμενε να γίνει πιστευτό.
«Αν η βούλησή μου ήταν να φύγω θα μπορούσα να φύγω και εγώ και το παιδί μου είχε διαβατήριο. Η αποφυγή των συνεπειών ήταν μια από τις απαράδεκτες συνέπειες εκείνης της ημέρας. Από το δικό μου σοκ ήταν αδύνατον να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα ξαναδώ τη γυναίκα μου. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να κρατάω αγκαλιά τη κόρη μου και να της υπόσχομαι ότι δεν θα την αφήσω ποτέ…. Το μόνο που μπορούσα να κάνω είναι κάθε δευτερόλεπτο να προσπαθώ για εκείνη που δεν έφταιγε σε τίποτα. Και η Καρολάιν δεν έφταιγε …Της αξίζει να έχει τα πάντα η Λυδία και δεν θα τα έχει ποτέ, γιατί το άλλο μισό ήταν η μανούλα της» είπε φορτισμένος ο κατηγορούμενος. «Οι γονείς της Καρολάιν είναι άνθρωποι που ζουν και αναπνέουν για τη Λυδία», προσέθεσε ο ίδιος.
Πρόεδρος: Την κοιτάξατε στα μάτια την αγκαλιάσατε την πεθερά σας…
Κατηγορούμενος: Έχετε απέναντί σας έναν άνθρωπο που κάθε ημέρα κλαίει και θρηνεί, αυτό δεν με απαλλάσσει βέβαια από τις ευθύνες μου. Η ζωή μου δεν τέλειωσε την ημέρα που γύρισα στην Αθήνα από το μνημόσυνο, η ζωή μου τελείωσε πέρυσι τέτοια ημέρα, όταν έχασα την Καρολάιν. Το μόνο που μου μένει είναι να επανορθώσω έστω και σε ένα κομματάκι από αυτά που προκάλεσα.
Η δολοφονία της Ρόξυ
Ο κατηγορούμενος αναφέρθηκε αναλυτικά στις πράξεις του μετά το έγκλημα και όπως είπε σκέφτηκε να κάνει κακό στο σκυλί για να γίνει πιστευτή η εκδοχή της ληστείας. «Την πήρα από το λουράκι, τη σήκωσα ελαφρά και έβαλα το λουρί στο κάγκελο» ισχυρίστηκε.
Πρόεδρος: Ήταν ακαριαίος θάνατος;
Κατηγορούμενος: Ήταν αδύνατο να κοιτάω, έφυγα, πήγα στην κουζίνα για να μη βλέπω.
Πρόεδρος: Έκλαψε το ζώο;
Κατηγορούμενος: Έβγαλε ήχο… Έκλαψε…
Στη συνέχεια όπως είπε προκάλεσε αναστάτωση στον χώρο και ανέβηκε με το μωρό στο δωμάτιο του εγκλήματος.
Μάλιστα, ο κατηγορούμενος ευχαρίστησε την πρόεδρο για την εξής ερώτηση που του έκανε: «Αλήθεια γιατί βάλατε το παιδί δίπλα στη νεκρή μαμά του;». Απαντώντας ο κατηγορούμενος είπε: «Χαίρομαι που με ρωτάτε. Είναι κάτι που έχει συζητηθεί αρκετά. Δεν μπορούσα να την αφήσω στον κάτω όροφο. Δεν ήξερα πότε θα έρθει η αστυνομία». Η πρόεδρος επέμενε για την επιλογή του να βάλει το παιδί στο κρεβάτι και όχι στο λίκνο, όπου θα ήταν και πιο ασφαλές.
Πρόεδρος: Γιατί δίπλα στο παγωμένο σώμα της μαμάς του;
Κατηγορούμενος: Στα σκατά που έφτιαξα με ένοιαζε να ήταν όσο πιο ασφαλές γινόταν το παιδί. Εκεί ήταν ασφαλές, δεν μπορούσε να πέσει….
Πρόεδρος: Γιατί δεν βρέθηκαν αποτυπώματα στα αντικείμενα που αγγίξατε και συνδέονται με την μετέπειτα συγκάλυψη;
Κατηγορούμενος: Κάποια στιγμή όταν έβγαλα το παράθυρο έβαλα τα γάντια της μηχανής. Ενδεχομένως και την κάμερα να την έβγαλα με τα γάντια. Κάποια στιγμή κατέβηκα στο υπόγειο πήρα τα γάντια για να κάνω τα υπόλοιπα….
Αναφερόμενος στην κλήση που έκανε στην αστυνομία για να καταγγείλει ληστεία ο κατηγορούμενος είπε: «Κατά λάθος δεν μπόρεσα να καλέσω με την πρώτη την αστυνομία. Χρησιμοποίησα τα χέρια μου».
Πρόεδρος: Ακολούθως αναφέρετε στις αρχές τα περί ληστείας και επί 37 ημέρες αποκρύψετε το έγκλημα. Αυτό σας ήταν εύκολο;
Κατηγορούμενος: Καθόλου εύκολο. Οι 37 αυτές ημέρες για ο,τι αδικαιολόγητο έγινε ήταν βασανιστικές…
Πρόεδρος: Αν σας βασάνιζε αυτό γιατί δεν πήγατε στις αρχές να πείτε την αλήθεια;
Κατηγορούμενος: Σκέφτομαι το μωρό μου που ήταν όλη μου η ζωή… Όταν γνώρισα τους ανθρώπους στο Ανθρωποκτονιών ειλικρινά πίστευα ότι αργά ή γρήγορα θα έβρισκαν την αλήθεια. Είχα πολλές ευκαιρίες αν ήθελα να έχω φύγει αν η βούληση μου ήταν να παρατήσω τους πιο κοντινούς ανθρώπους.
Πρόεδρος: Παραμείνετε εδώ για να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες των πράξεών σας;
Κατηγορούμενος: Εγώ είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα ξαναδώ τη γυναίκα μου. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να έχω αγκαλιά την κόρη μου και δεν θα την αφήσω ποτέ. Ήλπιζα ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα το κατάφερνα.
Πρόεδρος: Είχατε το ηθικό ανάστημα να μεγαλώσετε αυτό το παιδί;
Κατηγορούμενος: Εγώ ήμουν διαλυμένος και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν κάθε δευτερόλεπτο να προσπαθώ για εκείνη που δεν θα γνωρίσει τη μητέρα της εξαιτίας μου. Και η Καρολάιν θα έπρεπε να είναι δίπλα μου. Όχι εδώ. Να είμαστε κάπου αλλού. Στο παιδί μου αξίζουν τα πάντα, αλλά τα πάντα δεν θα τα έχει ποτέ γιατί δεν έχει τη μανούλα της, την οποία της τη στέρησαν εγώ.
Αυτή την ώρα η εισαγγελέας υποβάλλει ερωτήσεις στον κατηγορούμενο.
Αναγνωστόπουλος: Μετά τα δάκρυα και τις αγάπες ισχυρίστηκε ότι η Καρολάιν είχε βίαια ξεσπάσματα και τον χτυπούσε
Η μοναδική του αγάπη και η μοναδική του προτεραιότητα ήταν η Καρολάιν, είπε ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος για την 20χρονη σύζυγο του που την έπνιξε μπροστά στην ενός έτους κόρη τους Λυδία, στα Γλυκά Νερά
«Με χτυπούσε με μπουνιές, με κλωτσιές» υποστήριξε απολογούμενος ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, ο δολοφόνος της Καρολάιν κάνοντας λόγο για επικίνδυνες εξάρσεις . σημειώνοντας ότι μια τέτοια είχε και το βράδυ του φόνου στα Γλυκά Νερά.
Μετά τα κλάματα του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου, ο 33χρονος συζυγοκτόνος, συνεχίζοντας την μαραθώνια απολογία του, ισχυρίστηκε ότι η Καρολάιν είχε βίαιες εξάρσεις θυμού.
“Θέλαμε έναν άνθρωπο να μας εξηγήσει γιατί υπάρχουν αυτά τα βίαια ξεσπάσματα, η βία, οι βωμολοχίες…”, όπως είπε στο Δικαστήριο, με τον Πρόεδρο να του ζητά να γίνει συγκεκριμένος.
Πρόεδρος: Δηλαδή τι σας έκανε;
Κατηγορούμενος: Με χτυπούσε
Πρόεδρος: Άφηνε σημάδια;
Κατηγορούμενος: Όχι, δεν ξέρω αν δεν έβαζα τα χέρια μου μπροστά.
Ο 33χρονος δεν έδωσε κάποια εξήγηση για τον λόγο των βίαιων ξεσπασμάτων που ανέφερε.
Πρόεδρος: Συνήθως κάνουμε επίθεση όπου φοβόμαστε, όπου νιώθουμε απειλή.
Κατηγορούμενος:Δε θα το έλεγα απειλή. Υπήρχαν βίαιες εξάρσεις θυμού από την εφηβική ηλικία. Το έλεγε και η ίδια.
Πρόεδρος: Αυτή τη βία την είχατε δει από νωρίς; Δεν μου αναφέρατε κάτι;
Κατηγορούμενος: Δεν το θεωρούσα προβληματικό.
Πρόεδρος: Δεν είναι προβληματικό να σας χτυπάει κάποιος;
Κατηγορούμενος: Δεν υπήρχε περιστατικό βίας πριν την περίοδο που συζητάμε. Μπορεί να νευρίαζε έντονα, να φώναζε και μετά να ζητούσε συγγνώμη.
Τι είπε για το μοιραίο βράδυ
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος είπε ήταν ένα βράδυ όπως όλα τα υπόλοιπα, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε ο διαπληκτισμός του ζευγαριού.
“Ξεκίνησε σαν ένα βράδυ, μια όμορφη ρουτίνα μιας απλής καθημερινής. Το πρώτο κομμάτι αυτού που ακολούθησε και άλλαξε τη ροή ήταν ένα περιστατικό με τη μικρούλα η οποία είχε αρχίσει, είναι το στάδιο στα μωράκια που κάνει κάτι μια μέρα που μέχρι χθες δεν το έκανε και θέλει πολλή περιοχή. Όπως στο ημερολόγιο που λέει ότι της έπεσε, δεν της έπεσε από τα χέρια, απλά για πρώτη φορά γύρισε στο πλάι.
Η Καρολάιν είχε πάει στην κουζίνα. Εγώ ήμουν με τη μικρή στον καναπέ, της αρέσει να παίζει στον καναπέ και τις τελευταίες στιγμές που την έχουμε ανεβάσει, έχει μια τάση να σηκώνεται και στην άλλη πλευρά έχει κενό. Όποτε υπάρχει ο φόβος ότι στον καναπέ πρέπει να προσέχουμε. Ήμασταν μαζί, καθόταν με τα παιχνιδάκια της… στην αρχή του κιγκλιδώματος της σκάλας αφήναμε ρούχα τα πρόχειρα για να τα ξαναπάρουμε προς τα έξω. Ένα είχε πέσει κάτω. Πήγα να το σήκωσω και εκείνη τη στιγμή η μπέμπα σηκώθηκε και άρχισε να γέρνει προς τα μπροστά, τρόμαξα πολύ, έτρεξα να την πιάσω και την πήρα κάπως άγαρμπα αγκαλιά και έκλαψε. Ήρθε τρέχοντας η Καρολαιν, “τι έγινε”. Μου λέει μέσα στα νεύρα “γιατί έκλαψε”. Μου λέει “δωσ’ τη μου να την ηρεμήσω. Ασ’ τη μου να ηρεμήσει”, όχι άσε. Μου λέει “δεν με νοιάζει, μη μου το δώσεις, τάισε τη, κάνετε ότι καταλαβαίνετε” και ανέβηκε τη σκάλα. Εγώ έμεινα με τη μικρούλα. Αυτό κατα τις 22:30.
Είναι πρόδρομος ενός ξεσπάσματος σαν αυτά που έχω ήδη ζήσει. Ξέρω ότι θα έρθει αυτή η μια ώρα-μιάμιση από νεύρα που εκείνη τη στιγμή δεν έχει νόημα να προσπαθήσει να τα κατευνάσει κάποιος. Και αφού έγινε το “σωστό”, να φύγει δηλαδή να πάει στο κρεβάτι. Αυτό το περιστατικό που σας περιγράφω μπορεί να έχει συμβεί άλλες 100 φορές. Το συνηθισμένο θα ήταν να περιμένω κάτω και μετά από 45 λεπτά, να μου έστελνε κάτι άσχετο, καμία φωτογραφία κάτι τέτοιο και θα ηρεμούσαμε. Αυτό έιχε ξαναγίνει.
Μου ήρθαν κάποια στιγμή δυο μηνύματα. Ένα sms και ενα “you stupid” (που δεν το ειδα). Το αγνοησα, επειδη είμαστε πάρα πολύ κοντά, το “you stupid” δεν ειναι βρίσιμο, μην το εκλάβετε έτσι. Μου έστειλε 2ο μήνυμα στο μέσεντζερ που μιλούσαμε συνήθως που μου είπε, αναφερόμενη στη μικρούλα, “μη μου τη φέρεις πάνω και μη μου την αφήσεις το πρωί”. Εκείνη τη στιγμή θεώρησα οτι είναι ένα μήνυμα να με πληγώσει, να μου ανταποδώσει λίγο αυτό που την πείραξε, που δεν της έδωσα το παιδί να το ηρεμήσει. Είναι ένας άνθρωπος στενοχωρημένος που δεν έχει τον έλεγχο, δεν είναι κακός άνθρωπος. Είναι σε σύγχυση.
Με το μήνυμα κατάλαβα ότι ήταν ακόμα σε θυμό. Περίμενα και οι σκέψεις μου είναι ότι είναι ένα μήνυμα που θα με ταλαιπωρήσει εκείνη τη στιγμή, αλλά δεν πίστευα ότι θα το κρατήσει. Λίγη ώρα αργότερα, το μήνυμα ήρθε 12 παρά 20, οπότε μετά τις 12 ανέβηκα με τη μικρή πάνω. Η σκέψη ήταν ότι πέρασε λίγη ώρα, όποτε να ανέβω να κοιμηθούμε όλοι μαζί αφού δεν είχε γίνει κάτι ιδιαίτερης σημασίας.”
Δείτε και άλλα σημεία από την απολογία του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Bigpost.gr
Ακολουθήστε το Bigpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις