Ιταλικές εκλογές: Σε εξέλιξη η ψηφοφορία– Ισχυρό προβάδισμα της ακροδεξιάς– Ανησυχία στην ΕΕ

Οι Ιταλοί καλούνται να διαλέξουν κυρίως ανάμεσα σε δύο συμμαχίες κομμάτων: Το συντηρητικό μέτωπο (το οποίο αποτελούν τα Αδέλφια της Ιταλίας, η Λέγκα και η Φόρτσα Ιτάλια) και το προοδευτικό (Δημοκρατικό Κόμμα, Περισσότερη Ευρώπη, Συμμαχία Οικολόγων και Ιταλικής Αριστεράς και Επιλογή Πολιτών).

Παράλληλα, ως ανεξάρτητη δύναμη παίρνει μέρος στις ιταλικές εκλογές το Κίνημα Πέντε Αστέρων, ενώ τη στήριξη των εκλογέων ζητούν, επίσης, τα κόμματα Ζωντανή Ιταλία και Δράση, τα οποία πρόσφατα δημιούργησαν τον λεγόμενο «Κεντρώο Πόλο».

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις το φαβορί των εκλογών για την πρωθυπουργία είναι η ακροδεξιά Τζόρτζια Μελόνι
Η Μελόνι, δεν έχει αλλάξει το έμβλημα του κόμματός της το όποιο είναι παρόμοιο με αυτό του Μπενίτο Μουσολίνι, ενώ στην τελευταία της συνέντευξη πριν τις εκλογές, δεν αποκήρυξε ανοιχτά τον φασισμό, αλλά δήλωσε ότι «στην φάση αυτή, οι Ιταλοί δεν ενδιαφέρονται για τον φασισμό, αλλά για το επείγοντα κοινωνικά προβλήματα».

Με την ανάδειξη της δεξιάς ακροδεξιάς συμμαχίας στην εξουσία, η Ιταλία θα γίνει μετά τη Σουηδία, η δεύτερη χώρα της ΕΕ με κυβέρνηση συμμαχίας με την ακροδεξιά.

Ο συντηρητικός συνασπισμός στέλνει αντιφατικά μηνύματα, που ανησυχούν την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Από τη μια, η Τζόρτζια Μελόνι παρουσιάζεται φιλοατλαντική, ενώ από την άλλη ο Σαλβίνι και ο Μπερλουσκόνι παρουσιάζονται αρκετά ανεκτικοί απέναντι στον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν.

Σε αυτές τις εκλογές οι έδρες είναι σημαντικά μειωμένες σε σύγκριση με τις αντίστοιχες που «μοιράστηκαν» το 2018, με βάση τη μεταρρύθμιση που ψηφίστηκε ένα χρόνο αργότερα. Έτσι, στη νέα Βουλή θα είναι πλέον 400 έναντι 630 στην απερχόμενη, ενώ στη Γερουσία 200 αντί 315.

Με αυτόν τον τρόπο, όπως εκτιμούν οι ειδικοί, περιορίζεται η «ασφάλεια» των προγνώσεων, καθώς οι συσχετισμοί μπορούν να μεταβληθούν εάν αλλάξουν πλευρά πολύ λιγότερες έδρες σε σύγκριση με ό,τι συνέβαινε πριν. Κάτι που σημαίνει, πρακτικά, ότι κάθε περιφέρεια και ειδικά εκεί που προβλέπεται αμφίρροπη μάχη, έχει ξεχωριστή σημασία.
Η αβεβαιότητα εντείνεται, ως ένα βαθμό, και από το γεγονός ότι, με βάση άλλη αλλαγή που έγινε το 2021, δικαίωμα ψήφου για τη Γερουσία έχουν πλέον όλοι οι Ιταλοί που έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους, αντί του 25ου που ίσχυες ως τώρα.

Η «δεξαμενή» των μονοεδρικών
Ο πιο καθοριστικός παράγοντας είναι, πάντως, άλλος: Το γεγονός ότι οι έδρες δεν μοιράζονται με τον ίδιο τρόπο, αλλά στη βάση ενός μικτού συστήματος, που δίνει σημαντικό μπόνους στον ισχυρότερο συνασπισμό.

Συγκεκριμένα, το 61% (244 στη Βουλή και 122 στη Γερουσία) των εδρών κατανέμεται με το σύστημα της απλής αναλογικής, με μοναδική προϋπόθεση ένα κόμμα να έχει ξεπεράσει το όριο του 3%. Από το υπόλοιπο, το 37% (148 και 74 έδρες αντιστοίχως) αφορά μονοεδρικές περιφέρειες και το 2% (8 και 4) καθορίζεται από τις ψήφους των Ιταλών που ζουν στο εξωτερικό.

Με βάση τα παραπάνω και καθώς δεν θα απέχουν πολύ τα πανεθνικά ποσοστά – άρα και οι αναλογικές έδρες που θα λάβουν – των δύο βασικών αντιπάλων, που είναι το κόμμα της Μελόνι και οι Δημοκρατικοί του Ενρίκο Λέτα, η προσοχή στρέφεται φυσιολογικά στη μεγάλη «δεξαμενή» των μονοεδρικών περιφερειών, όπου για τη νίκη αρκεί η απλή πλειοψηφία, έστω και με μία ψήφο.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Bigpost.gr

Ακολουθήστε το Bigpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις