Κωνσταντίνος Ζούλας: Η ΕΡΤ τα τελευταία 5 χρόνια τόλμησε να κάνει πράγματα που φάνταζαν εξωπραγματικά στο παρελθόν

Ολόκληρη η ομιλία του Κωνσταντίνου Ζούλα στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ

«Καλησπέρα και ευχαριστώ πολύ όλες και όλους για την παρουσία σας σήμερα που με τιμά προσωπικά

Είναι μέρες τώρα που αναρωτιέμαι τι πρέπει να πω σ’ αυτή την αποχαιρετιστήρια ομιλία. Ήδη από το Σαββατοκύριακο άρχισα να κρατώ σημειώσεις για να σας διηγηθώ τι έγινε από το 2019 μέχρι σήμερα. Και προέκυψε τελικά ένα λίγο μεγαλούτσικο πόνημα -μου βγήκε να αφιερώσω περίπου μισή ώρα για κάθε χρονιά. Οπότε θέλω την υπομονή σας καθώς η μοίρα το φερε να είμαι από τους μακροβιότερους προέδρους της ΕΡΤ -νομίζω ο τρίτος μακροβιότερος στην ιστορία της. Πέντε χρόνια επί μισή ώρα βγαίνει περίπου δυόμιση ώρες, οπότε καθίστε αναπαυτικά. Μαζί με τα ευχαριστώ χαλαρά o σημερινός αποχαιρετισμός θα διαρκέσει περίπου ένα τρίωρο. Αστειεύομαι.

Εντέλει έσβησα όλες τις σημειώσεις μου γιατί έκρινα ότι είναι πολύ πιο ενδιαφέρον σήμερα να σας διηγηθώ κάποιες άγνωστες ιστορίες που μου συνέβησαν στην ΕΡΤ από το 2019 ως σήμερα. Άλλες θα τις βρείτε ίσως χαριτωμένες ή και αστείες, άλλες πιο σοβαρές, αλλά νομίζω ότι είναι ενδεικτικές για όσα συνέβησαν στο Ραδιομέγαρο αυτά τα χρόνια. Και ξεκινώ με την πρώτη πρώτη περίοδο.

«Η απαξιωμένη ΕΡΤ που παραλάβαμε»

«Όταν ήρθαμε στην ΕΡΤ, τέτοιες μέρες το 2019, με τον Γιώργο Γαμπρίτσο, τον οποίο θέλω να ευχαριστήσω από την καρδιά μου γιατί μαζί βάλαμε τα θεμέλια των αλλαγών που έγιναν στην ΕΡΤ, κάναμε μια έρευνα την οποία τότε δεν δημοσιοποιήσαμε, αλλά τώρα δεν έχουμε λόγο πια να αποκρύψουμε.

Ρωτήσαμε μεταξύ πολλών άλλων τους πολίτες ποια ήταν η άποψή τους εκείνη την εποχή για την ΕΡΤ και κυρίως τι θα ήθελαν ιδεατά να προβάλλει η δημόσια ραδιοτηλεόραση.

Τρία πράγματα ήταν αυτά που μας έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση. Το πρώτο ήταν ότι εν αντιθέσει με τα ιδιωτικά κανάλια στα οποία οι πολίτες απάντησαν ότι κάνουν καθημερινά ζάπινγκ σε ποσοστό 92-96%, για την ΕΡΤ τέτοια εποχή πριν από 5 χρόνια επεφύλαξαν μια εντελώς προβληματική απάντηση. Από τους 1000 πολίτες που ρωτήθηκαν, μόνον 690 δήλωσαν ότι κάνουν ζάπινγκ και στην ΕΡΤ. Τι σήμαινε αυτό με απλά λόγια; Ότι 3 στους 10 Έλληνες, το 2019 είχαν τόσο απαξιωμένη εικόνα για την ΕΡΤ που απαντούσαν ευθαρσώς ότι δεν περνούν ούτε απέξω από τα κανάλια της. Δεν είχαν καν την περιέργεια να κάνουν ζάπινγκ για να δουν τι παίζουν

Η μόνη λογική εξήγηση που υπήρχε γι’ αυτό το τόσο θλιβερό συμπέρασμα, ήταν ο τρόπος που την αντιμετώπισε η προηγούμενη κυβέρνηση. Ας μην κρυβόμαστε σήμερα. Από το 2015 ως το 2019 η ΕΡΤ χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά ως ένα κυβερνητικό φερέφωνο με την παράλογη λογική ότι μόνον εδώ θα ακούσετε τη δική μας αλήθεια, όλοι οι άλλοι σας λένε ψέματα.

Αυτό όμως είχε ως συνέπεια και το δεύτερο απίστευτο εύρημα που προέκυψε από την ίδια έρευνα. Στον ιδεολογικό προσδιορισμό των ερωτηθέντων, πάνω από το 70% των τότε τηλεθεατών της ΕΡΤ αυτοπροσδιορίζονταν ως αριστεροί ή έστω κεντροαριστεροί. Όλο το υπόλοιπο φάσμα των πολιτών απουσίαζε πλήρως από τα κανάλια της δείχνοντας μια πρωτοφανή απαξίωση έναντί της.

Δεν σας κρύβω σήμερα ότι αυτά τα δύο ευρήματα ήταν και οι δύο πρώτες και μεγαλύτερες προκλήσεις της νέας διοίκησης. Πρώτον να ανακτηθεί γρήγορα η πολυφωνία στην ΕΡΤ. Και δεύτερον να πείσει τους πολίτες να την ξαναδοκιμάσουν. Να ξαναμπεί στο καθημερινό τους ζάπινγκ. Αλλά πως αφού τότε δεν υπήρχε κανένα άλλο πρόγραμμα πέραν των θεωρούμενων δημοσιογραφικών εκπομπών».

«Η επιστροφή της μυθοπλασίας»

«Καθώς γρήγορα καταλάβαμε ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει μόνον από την ενημέρωση -ξέραμε άλλωστε ότι είναι διαχρονική η δυσπιστία των πολιτών για την όποια ανεξαρτησία της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης- γεννήθηκε η ιδέα της επιστροφής της ΕΡΤ και σε μη ενημερωτικές εκπομπές.

Ιδέα που επιβεβαιώθηκε και από το τρίτο εύρημα της έρευνας στο ερώτημα που απευθύναμε στους πολίτες τι αλήθεια περιμένετε από την ΕΡΤ. Στην συντριπτική πλειονότητά τους οι πολίτες προς μεγάλη μας έκπληξη απάντησαν αυθόρμητα ελληνική μυθοπλασία και μάλιστα κωμωδία. Η προφανής εξήγηση που καταλήξαμε ήταν μάλλον απλή. Μετά την δεκαετή οικονομική κρίση, αλλά και όσα επακολούθησαν, οι πολίτες είχαν απλά ανάγκη να ξεχαστούν και να χαμογελάσουν.

Και κάπως έτσι χωρίς να το πολυκαταλάβουμε, ούτε εγώ, ούτε ο Γιώργος βρεθήκαμε ξαφνικά να διαβάζουμε προτάσεις σεναρίων, καθώς ανάλογα στελέχη δεν υπήρχαν τότε στην ΕΡΤ.  Η ψυχαγωγία πόσο μάλλον η μυθοπλασία ήταν ένα είδος εντελώς ξεχασμένο ως τυπολογία προγράμματος.

Μην τα πολυλογώ έτσι εγκρίθηκαν δειλά δειλά ήδη από τους πρώτους μήνες του 2020 οι πρώτες μας σειρές. Το Χαιρέτα μου τον Πλάτανο, τα Καλύτερά μας Χρόνια και η Τούρτα της Μαμάς. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που διάβασα τα πρώτα επεισόδια ειδικά της Τούρτας των Ρήγα και Αποστόλου. Είχα πραγματικά καιρό να γελάσω τόσο, ίσως το είχα ανάγκη και εγώ. Όπως δεν θα ξεχάσω ότι αμέσως μετά την έγκριση της Τούρτας της Μαμάς με επισκέφτηκε ο Δημήτρης Αποστόλου στο γραφείο μου και ολίγον μυστικοπαθώς μου είπε: Δεν γνωριζόμαστε αλλά θέλω να σου εκμυστηρευτώ κάτι. Εγώ δεν ψήφισα τη σημερινή κυβέρνηση αλλά ΣΥΡΙΖΑ. Χαμογέλασα και εντελώς αυθόρμητα του απάντησα ναι, αλλά εγώ ψηφίζω το σενάριο σου, γιατί είναι καταπληκτικό».

«Η ΕΡΤ τόλμησε όσα δεν έκανε στο παρελθόν»

«Δεν αναδεικνύω τυχαία την Τούρτα της Μαμάς ως το πρώτο τόλμημα της διοίκησης που ανέλαβε την ΕΡΤ το 2019. Τη συγκεκριμένη σειρά την θεωρώ πια μια μεγάλη τομή για την αλλαγή της αίσθησης που είχαν για την ΕΡΤ μέχρι τότε οι πολίτες. Και αυτό γιατί ήταν η πρώτη σειρά της ΕΡΤ που εντελώς ακομπλεξάριστα προέβαλε τον ατομικό αυτοπροσδιορισμό ως κάτι απολύτως φυσιολογικό, αναδεικνύοντας όμως ταυτόχρονα και ποια είναι η σήμερα η σύγχρονη ελληνική οικογένεια. Και δεν θα ξεχάσω ποτέ το πρώτο επεισόδιο, όταν μας το έφεραν οι συντελεστές της και το είδαμε πριν προβληθεί στην τηλεόραση.

Στην πρώτη σκηνή εμφανιζόταν ένας αξιωματικός του στρατού, ντυμένος με τη στολή του, που τσακωνόταν στο τηλέφωνο με κάποιον φίλο του. Ήδη από τις πρώτες του κουβέντες καταλάβαμε ότι ήταν gay. Το ξαναλέω. Ήταν  gay αξιωματικός του στρατού. Στη δεύτερη σκηνή ο αδερφός του, εμφανιζόταν ως οικογενειάρχης αλλά όλοι υποψιάζονταν ότι μάλλον δεν είναι στρέιτ. Και στην τρίτη σκηνή η γιαγιά του σίριαλ η υπέροχη ηθοποιός Λυδία Φωτοπούλου αναζητούσε που είναι κρυμμένο το γλαστράκι με την κάνναβη που διατηρούσε απολύτως απενοχοποιημένα στο σπίτι  της οικογένειας.

Όταν τελείωσε η άτυπη προβολή του πρώτου επεισόδιο δεν σας κρύβω ότι με έπιασε τρόμος για το τι θα επακολουθούσε την επόμενη μέρα από το κοινό που θα το έβλεπε. “Μα όλα στο πρώτο επεισόδιο τα βάλατε” ρώτησα αυθόρμητα τον Κώστα Κόκλα που είχε έρθει στην ΕΡΤ για να προμοτάρει στο δελτίο ειδήσεων την τηλεοπτική πρεμιέρα της σειράς. Μην ανησυχείς μου είπε. Γελάμε τόσο μεταξύ μας οι ηθοποιοί στα γυρίσματα που ακόμη και οι ανησυχίες σου θα αποδειχθούν αστείες.

Είχε απόλυτο δίκιο. Με την Τούρτα της Μαμάς απεδείχθη, κάτι που υποσυνείδητα μέσα μου το φανταζόμουν από καιρό. Ότι η κοινωνία αποδεικνύεται κατά κανόνα πολύ πιο έτοιμη απ’ ό,τι συχνότατα προκαλεί ανησυχία σε όσους λαμβάνουν αποφάσεις για εκείνην.

Και αυτό εκτιμώ ότι είναι μια από τις πιο σημαντικές παρακαταθήκες αυτής της πενταετίας. Ό, τι η ΕΡΤ τόλμησε να κάνει πράγματα που στο παρελθόν -όχι στο τόσο μακρινό παρελθόν- φάνταζαν εξωπραγματικά για την Δημόσια Ραδιοτηλεόραση.

Κάπως έτσι λοιπόν άρχισαν να προγραμματίζονται οι πρώτες σειρές μυθοπλασίας στην ΕΡΤ μετά από πολλά χρόνια. Κι όταν λέω πολλά χρόνια το εννοώ. Η τελευταία φορά που η ΕΡΤ είχε κάνει καθημερινή σειρά μυθοπλασίας ήταν το 1999. Δηλαδή ακριβώς 20 χρόνια πριν από την επιστροφή της ΕΡΤ σε αυτήν την τυπολογία.

Δεν σας κρύβω ότι την εποχή εκεί η αναρωτήθηκα για ποιο λόγο τόσες προηγούμενες διοικήσεις είχαν απεμπολήσει την μυθοπλασία. Ειλικρινά ακόμη και σήμερα δεν έχω ασφαλή απάντηση. Αυτό που ξέρω ωστόσο είναι ότι όταν ήρθαμε με τον Γιώργο όχι μόνο δεν βρήκαμε κανένα απολύτως νέο πρόγραμμα αλλά και ένα σκανδαλώδες προσύμφωνο της τάξεως των 16 εκατομμυρίων € για να έχει η ΕΡΤ την αποκλειστική μετάδοση της Β εθνικής ποδοσφαίρου. Και το χαρακτηρίζω σκανδαλώδες γιατί μέχρι μέχρι το 2017 το ανώτατο ποσό που διέθετε η ΕΡΤ γι’ αυτό το πρωτάθλημα ήταν της τάξεως του ενάμιση εκατομμυρίου κατ’ έτος. Ενδεχομένως αυτή ήταν και μια από τις αιτίες που η ΕΡΤ δεν είχε άλλα προγράμματα αλλά και ο λόγος που αμέσως ανατρέψαμε  αυτή την συμφωνία και αναδιαμορφώσαμε το μπάτζετ επενδύοντας σε προγράμματα που είμασταν πια σίγουροι ότι ήθελαν να δουν οι πολίτες από την ΕΡΤ…»

«Το Μουσικό Κουτί είναι η σημαντικότερη μουσική εκπομπή των τελευταίων ετών»

«Η αλλαγή της εικόνας δεν ήρθε όμως μόνον από την επιστροφή στη μυθοπλασία. Η ΕΡΤ μετά από πολλά χρόνια και απολύτως συνειδητά άνοιξε τις πόρτες της σε κάθε είδους ιδέα. Σε εκπομπές για την οικογένεια όπως οι Μαμα-δες, στην ανάδειξη των ελληνικών προϊόντων όπως έκανε η ΠΟΠ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ, σε τηλεπαιχνίδια που επίσης ήταν μια εντελώς ξεχασμένη τυπολογία, σε πρωτότυπες ιδέες που απευθύνονται και στις νεότερες γενιές, όπως το Φτάσαμε, το Βαν Λάιφ, το Μουσικόλοτζυ, το Βίλατζ Γιουνάιτεντ,  και βέβαια οι μουσικές εκπομπές.  Όπως τα Νούμερα του Φοίβου Δεληβοριά που μακάρι να επιστρέψουν στην τηλεόραση, και βέβαια το Μουσικό Κουτί.

Και θέλω να σταθώ λίγο στο Μουσικό Κουτί που είμαι και ο νονός του, καθώς πιστεύω ότι είναι η πιο σημαντική μουσική εκπομπή των τελευταίων ετών στην ελληνική τηλεόραση. Και θέλω να προσέξτε κάτι. Το Μουσικό Κουτί δεν έκανε ποτέ πολύ μεγάλη τηλεθέαση. Αλλά είναι πραγματικά ανυπολόγιστη η αξία που προσέφερε στην ΕΡΤ, καταδεικνύοντας ότι μια τηλεοπτική επιτυχία μπορεί τελικά και να μην ταυτίζεται με την λεγόμενη τηλεθέαση, αλλά με μια πραγματικά διακριτή πρόταση που όλοι μιλούν γι’ αυτήν γιατί απλούστατα όλοι την αντιλαμβάνονται ως μια πρωτότυπη και διαφορετική εκπομπή σε σχέση με όλα τα ανάλογα προγράμματα.

Δύο είναι τα στοιχεία που νομίζω έκαναν πραγματικά τόσο αγαπητή αυτή την ιστορική πια εκπομπή. Και θέλω να αναφερθώ σε αυτά γιατί δεν έχουν νομίζω αναδειχθεί όσο τους αξίζει. Το πρώτο είναι ότι οι εκπομπές που έκανε ο Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη είναι άχρονες, καθώς απολύτως συνειδητά ο Νίκος επέλεξε να μην μιλά με τους συναδέλφους του για την επικαιρότητα, την όποια επικαιρότητα εκεί έξω, αλλά να του διηγούνται απλά τη δική τους μουσική διαδρομή. Και αυτό είναι τρομερά σημαντικό καθώς οι εκπομπές αυτές έχουν από τον ίδιο τον τρόπο που γυρίστηκαν μια διαχρονικότητα. Μπορούν να προβάλλονται ξανά και ξανά και φαίνονται σαν να γυρίστηκαν χθες. Και να μένουν παράλληλα και στο Αρχείο της ΕΡΤ ως μια τεράστια παρακαταθήκη καταγραφής της ελληνικής μουσικής των τελευταίων ετών.

Έκανε όμως και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό ο Νίκος το οποίο επίσης δεν έχει αναδειχθεί όσο θα έπρεπε.  Αν το σκεφτείτε μέχρι το Μουσικό Κουτί όλοι οι μουσικοί των αντίστοιχων εκπομπών -εννοώ τους μουσικούς των ορχηστρών- υπήρχαν κάπου στο βάθος υποβαθμισμένοι, υποφωτισμένοι, και ανώνυμοι. Το πολύ να κατονομαζόταν στο τέλος ο μαέστρος της ορχήστρας. Ο Πορτοκάλογλου σε κάθε εκπομπή παρουσίαζε με τα ονοματεπώνυμα τους  έναν προς έναν όλους τους μουσικούς του ως συμπρωταγωνιστές του. Και αυτό, νομίζω, δεν είχε ξαναγίνει ποτέ στην ελληνική τηλεόραση, γεγονός που επίσης έκανε το Μουσικό Κουτί ακόμη και στο υποσυνείδητο των τηλεθεατών να ξεχωρίσει για το ήθος, αλλά και του σεβασμού που εξέπεμπαν οι παρουσιαστές του έναντι των συνεργατών τους».

Τεχνολογικός εκσυγχρονισμός

«Αφήνω όμως τη μουσική και έρχομαι στη δεύτερη άγνωστη ιστορία που επέλεξα να σας πω σε εντελώς άλλο κλίμα από την πρώτη.

Είναι 15 Ιανουαρίου του 2020, νομίζω δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη μέρα. Δέχομαι γύρω στις 4 το απόγευμα ένα τηλεφώνημα από τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο Στέλιο Πέτσα. Μου είπε ότι ετοιμάζεται ένα διάγγελμα του πρωθυπουργού και ότι η ΕΡΤ πρέπει να το μεταδώσει και να διαθέσει με πουλ σε όλα τα ιδιωτικά κανάλια στις 7 ακριβώς. Είναι μια διαχρονικώς συνήθης διαδικασία αυτή. Η ΕΡΤ μεταδίδει και όλα τα ιδιωτικά κανάλια -εννοείται δωρεάν- αναμεταδίδουν.

Ο Στέλιος Πέτσας με ρώτησε τι ώρα πρέπει να μας το στείλει το Μαξίμου για να είμαστε απολύτως έτοιμοι για να το προβάλλουμε στις 7. Καθώς αμέσως κατάλαβα ότι επρόκειτο για το διάγγελμα ανακοίνωσης του ονόματος της/του Προέδρου της Δημοκρατίας του απάντησα ότι πρέπει να μας σταλεί στις 7 παρά 20 -δεν ήθελα νωρίτερα για να μην γίνει καμιά διαρροή- και για προφανείς λόγους του ζήτησα να μην μου αποκαλύψει το όνομα.

Ενημέρωσα αμέσως τη διεύθυνση ειδήσεων να ετοιμάσει μια σουίτα μοντάζ και να τηρηθεί όσο γίνεται μυστικότητα. Και όντως το διάγγελμα σε μορφή mp4 ήρθε στο προσωπικό μου mail και το αντέγραψα σε ένα δικό μου στικάκι στο οποίο είχα μέσα και κάποια βίντεο και φωτογραφίες από τις διακοπές μου με την κόρη και τη γυναίκα μου το καλοκαίρι που είχε προηγηθεί. Κρατήστε αυτή την λεπτομέρεια.

Στις 7 παρά τέταρτο είμαι ήδη μαζί με τον Φώτη Καφαράκη στη σουίτα του μοντάζ και αρχίζει η διαδικασία μεταφοράς του διαγγέλματος από το στικάκι μου στον εξοπλισμό της ΕΡΤ.

Θέλω να με φανταστείτε να παρακολουθώ σε έναν πολύ παλιό υπολογιστή μια γραμμή που φτάνει από το 0 ως το 100 αλλά αυτή να ανεβαίνει με βασανιστικά αργό τρόπο. Η ώρα είχε πάει 7 παρά δώδεκα και το ποσοστό αυτής της γραμμής ήταν μόλις στο 4%. Πόση ώρα παίρνει συνήθως ρώτησα τη συνάδελφο μοντερ. Όχι πολύ κε πρόεδρε μου απάντησε, αλλά διέκρινα μια αγωνία στο ύφος της. Η ώρα προχωρούσε πήγε 7 παρά 8, 7 παρά 7 και η γραμμή είχε ανέβει μόλις στο 22%. Εκεί άκουσα ξαφνικά την μοντέρ να ρώτα τον Φώτη αν η κασέτα που της είχε φέρει ήταν καινούργια ή μεταχειρισμένη και συνειδητοποίησα ότι μετά από αυτή τη διαδικασία – της βασανιστικής γραμμής που δεν ανέβαινε-  θα πρέπει αντιγράψουμε το διάγγελμα και σε μια κασέτα για να παίξει στον αέρα.  Δηλαδή αλλά επτάμισι λεπτά όσο διαρκούσε το διάγγελμα.

Έστειλα ομολογώ κάθιδρος ένα μήνυμα στο Στέλιο Πέτσα και του είπα ότι είμαι πάνω από το μηχάνημα και ότι ενδεχομένως θα καθυστερήσουμε λίγο. Όσο περνούσαν όμως τα λεπτά τόσο με έλουζε κρύος ίδρωτας διότι φανταζόμουν και τα στούντιο έξι ιδιωτικών σταθμών με τους παρουσιαστές τους και όλους τους συντελεστές στα κοντρόλ τους να είναι πανέτοιμοι περιμένοντας την ΕΡΤ να μεταδώσει το διάγγελμα ακριβώς στις 7 και χωρίς λεπτό καθυστέρηση.

Μην τα πολυλογώ στις 7 παρά 4 ακριβώς ο υπολογιστής της ΕΡΤ κράσαρε. Πλήρως. Η συνάδελφος μοντέρ μπήκε σε μια διπλανή σουίτα για να ξεκινήσει ξανά η διαδικασία. Η γραμμή ξεκίνησε ξανά και για κάποια δευτερόλεπτα την κοιτούσαμε όλοι προσμένοντας ίσως σε κάποιο θαύμα. Μην τα πολυλογώ στην απόγνωσή μου διότι έβλεπα ήδη μπροστά στα μάτια μου την παραίτηση μου 4 μήνες αφού ανέλαβα, είπα στην συνάδελφο βγάλε το στικάκι τώρα και δώστο μου. Σαν το άγαλμα της ελευθερίας μπήκα μέσα στο κοντρόλ ειδήσεων της ΕΡΤ και είπα ότι θέλω αυτό το στικάκι να παίξει τώρα στον αέρα μας. Προκλήθηκε τεράστια αναστάτωση κάποιος φώναξε ότι αυτό δεν γίνεται, δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στην ΕΡΤ, απάντησα ότι σήμερα θα είναι η πρώτη φορά και γύρω στις 7.03’ σε πανελλαδικό δίκτυο έπαιξε το στικάκι μου σε όλα τα κανάλια από ένα αρχαίο PC που υπήρχε στο κοντρολ μέσω του προγράμματος  VLC.

Θέλω να φανταστείτε πόσα χρόνια της ζωής μου έχασα αυτά τα εφτάμιση λεπτά μέχρι να ολοκληρωθεί το διάγγελμα. Διότι μεταξύ άλλων προσπαθούσα να θυμηθώ τι άλλα αρχεία και βίντεο έχω μέσα στο ίδιο στικάκι και τον κίνδυνο να μεταδοθούν ξαφνικά στον αέρα, όχι μόνο της ΕΡΤ αλλά και από όλα ανεξαιρέτως τα ιδιωτικά κανάλια. Ειλικρινά δεν εύχομαι να το πάθει ούτε ο χειρότερος εχθρός μου.

Επέλεξα να σας πω αυτή την ιστορία γιατί ήταν η αφορμή για να συνειδητοποιήσω ήδη από τις αρχές του 20 πόσο επιτακτική και άμεση ήταν η ανάγκη να περάσει η ΕΡΤ στη νέα τεχνολογική εποχή.

Η ΕΡΤ, ακόμη και το 2019, δηλαδή 4 χρόνια μετά την επαναλειτουργία της, ήταν η μόνη που έπαιζε όλα τα προγράμματα της σε στάνταρ definition και μάλιστα μέσα από κασέτες. Βιντεοκασέτες. Είναι δε αστείο να σας διηγηθώ το πως οι κασέτες εξέλιπαν βοηθούντος και του κορονοϊού. Θα θυμάστε ίσως ότι τους πρώτους μήνες της πανδημίας υπήρχε πλήρης σύγχυση για το πως μεταδίδεται ο ιός. Ήταν η εποχή που όχι μόνον πλέναμε τα φρούτα και όλα τα ψώνια του σούπερ μάρκετ, αλλά καθαρίζαμε μέχρι και τα πόμολα, όταν τα ακουμπούσε κάποιος. Και έτσι οι συνάδελφοι ευλόγως απέφευγαν να δώσουν ο ένας στον άλλον τις κασέτες για να μην κολλήσουν τον ιό κι έτσι χωρίς καλά καλά να το καταλάβουμε ως δια μαγείας εξαφανίστηκαν και το αυτοματοποιήμενο σύστημα μεταφοράς  των αρχείων μας μπήκε επιτέλους σε εφαρμογή.

Με τη βοήθεια του κορονοϊού στα χρόνια που ακολούθησαν η ΕΡΤ όχι μόνον αναβαθμίστηκε τεχνολογικά αλλά σε πολλές περιπτώσεις θα έλεγα πλέον ότι προηγείται μακράν των ιδιωτικών καναλιών.

Και εξυπακούεται βέβαια ότι η  ΕΡΤ εδώ στην Αγία Παρασκευή διαθέτει πια 3 ολοκαίνουργια στούντιο και δύο ακόμη στην Κατεχάκη το ένα το πήραμε κατά κυριολεξία στη Ζούλα, καθώς το χρησιμοποιούσε για πολλά χρόνια η Αστυνομία ως αποθήκη. Και θέλω με την ευκαιρία να πω ένα δημόσιο ευχαριστώ στον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη που αμέσως κατάλαβε τη σημασία επιστροφής του ιστορικού στούντιο Α στην ΕΡΤ. Χωρίς τη δική του συμβολή αλλά και πείσμα του διευθυντή λειτουργίας της ΕΡΤ Άρη Κοντιζά που κατά κυριολεξία μεγάλωσε στην Κατεχάκη το στούντιο αυτό θα ήταν ακόμη αποθήκη. Άρη μόνο εσύ ξέρεις».

ΕRTFLIX

«Η τρίτη άγνωστη ιστορία που θα σας διηγηθώ αφορά βέβαια το ERTFLIX που επίσης γεννήθηκε στην διάρκεια του κορονοϊού και θα έλεγα ότι λειτούργησε ως το αποτελεσματικότερο αντίδοτό του. Τι εννοώ;

Μια ολιγομελής ομάδα της ΕΡΤ υπό τον Γιάννη Βουγιουκλάκη τον Πάνο Ρώτα και την Έλλη Καταλαργιανού, ήδη από το Φθινόπωρο του 2019 μου είχαν παρουσιάσει την άγνωστη τότε στους περισσότερους υβριδική τηλεόραση της ΕΡΤ. Ειλικρινά ενθουσιάστηκα. Αλλά και προβληματίστηκα γιατί την πρώτη αυτή απόπειρα μια υβριδικής τηλεόρασης μπορούσαν να την δουν μόνον όσοι πολίτες είχαν τηλεοράσεις που ήταν συνδεδεμένες στο διαδίκτυο και επιπλέον διέθεταν και το περιβόητο κόκκινο κουμπί. Και ο σχεδιασμός της έμοιαζε ήδη από εκείνη την εποχή ξεπερασμένος. Υπήρχαν 3-4 κουμπιά το ένα έγραφε καιρός το άλλο πρόγραμμα το τρίτο ενημέρωση που όταν το πάταγες σου εμφάνιζε όλα τα δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ από το 2012 και μετά. Με άλλα λόγια η υβριδική έμοιαζε να αντιμετωπίζεται σαν μία ακόμη αρχειοθήκη της ΕΡΤ.

Όταν μπήκαμε στον κορονοϊό και ήμασταν όλοι εγκλωβισμένοι κάλεσα ξανά την ίδια ομάδα στο γραφείο μου. Έβλεπα την επιτυχία του Netflix και έθεσα στην ομάδα το παράτολμο ερώτημα αν μπορούμε να κάνουμε κάτι αντίστοιχο και εμείς. Και κάπως έτσι άρχισε μια σειρά ατελείωτων συναντήσεων και συσκέψεων, που έφταναν συχνά στο ξημέρωμα για να δούμε αν μπορούμε να στηρίξουμε τεχνολογικά ένα τόσο ριψοκίνδυνο εγχείρημα.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ το κέφι αυτής της πρώτης ομάδας του Ertflix για κάτι που σε κανέναν μας δεν ήταν εκείνη την εποχή απολύτως σαφές. Επιστρατεύθηκε η δαιμόνια Τζένη Βαφάκου από την οποία ζητήσαμε να βρει όλα τα προγράμματα τόσο από το αρχείο όσο και από τις μισθώσεις ξένων ταινιών που μπορούσαμε να αποκτήσουμε δικαιώματα.

Και έτσι το Μάρτιο του 2020 άρχισε δειλα δειλά να φτιάχνεται πειραματικά η εισαγωγική σελίδα. Δεν θα ανακαλύψουμε την πυρίτιδα ας μιμηθούμε το Netflix έλεγα και ξαναέλεγα. Και χωρίς να πολυκαταλάβουμε στις 21 Απριλίου του 2020 έκανα ένα προσωπικό ποστ στο facebook. Με ασυναγώνιστο και απύθμενο θράσος έγραψα το εξής. Θα μπορούσε να λέγεται και ERTFLIX αλλά δεν έχουμε ακόμα αποφασίσει το όνομα. Όσοι έχετε στις τηλεοράσεις κόκκινο κουμπί δοκιμάστε το.

Έγινε ένας μικρός χαμός. Η επισκεψιμότητα εκτοξεύθηκε ξαφνικά στις 90.000 σε μια μόλις μέρα αλλά η ομάδα αντέδρασε σθεναρά. Δεν ήθελαν με τίποτε το όνομα ERTFLIX. Ειδικά ο Πάνος με θερμοπαρακαλούσε. Μην το πούμε έτσι θα υπονομεύσουμε την προσπάθεια και τα ξενύχτια μας. Θα μας καταλογίσουν ότι είμαστε ένας φτηνός αντιγραφέας.

Αναθέσαμε σε μία διαφημιστική εταιρεία να μας προτείνει τόσο εναλλακτικό όνομα όσο και λογότυπο. Και προς έκπληξη όλων μας η επικεφαλής της μας είπε ότι θα πυροβολήσουμε τα πόδια μας αν αλλάξουμε το όνομα γιατί με μια λέξη είχαμε καταφέρει να εξηγήσουμε τι ακριβώς επιδιώκαμε.

Και έτσι η εν λόγω εταιρεία πήρε ένα συμβολικό ποσό μόνο για το λογότυπο με το γνωστό πια χαμογελάκι το οποίο μπορεί να γίνει και θυμωμένο και προβληματισμένο μέχρι και να φορέσει μάσκα και αναπνευστήρα όπως συνέβη αυτό το καλοκαίρι. Για την ιστορία μάλιστα θα πω για πρώτη φορά και την εναλλακτική πρόταση που μας έγινε εκείνη την εποχή για την ονοματοδοσία της πλατφόρμας. Ήταν η λέξη liberty, όρος που περιέχει την ΕΡΤ και παρέπεμπε στην ελευθερία να μπει κάποιος στην νέα πλατφόρμα αλλά και να βρει το πρόγραμμα που επιθυμεί τη στιγμή που το θέλει.

Αλλά τελικά το ERTFLIX που προέκυψε ως μια αυθόρμητη ιδέα σε εκείνο το ποστ στο FB έμεινε και ελπίζω να μείνει για πάντα.

Παρεπιπτόντως θέλω να πω ότι ουδέποτε απέκρυψα -γιατί μου το έχουν καταλογίσει κατά καιρούς- ότι το ERTFLIX γεννήθηκε μέσα από την αξιέπαινη προσπάθεια που είχε γίνει από την προηγούμενη διοίκηση για την υβριδική τηλεόραση. Αλλά η υβριδική τότε δεν έχει καμία σχέση με αυτό που είναι σήμερα το ERTFLIX. Η άνοδος του από χρονιά σε χρονιά είναι ασύλληπτη. To 2024 δέχεται περισσότερες από μισό εκατομμύριο επισκέψεις, σχεδόν διπλασιάζονται την περσινή του επιτυχία.. Μάλιστα τον Αύγουστο που είχαμε και τους ολυμπιακούς αγώνες σπάσαμε κάθε προηγούμενο ρεκόρ με περισσότερες από 17,3 εκατομμύρια επισκέψεις. Την ημέρα που αγωνιζόταν ο Τεντόγλου και η Εθνική του Μπάσκετ δεχθήκαμε 1,9 εκ επισκέψεις σε ένα 24ωρο.

Δεν στέκομαι τυχαία σε αυτά τα νούμερα διότι αυτά δεν προσμετρώνται στις λεγόμενες μετρήσεις τηλεθέασης της Νίλσεν. Με συνέπεια η ΕΡΤ τα τελευταία χρόνια να αδικείται κατάφορα ως προς την εμφανιζόμενη απήχηση των προγραμμάτων της από την εν λόγω εταιρεία. Αρκεί και μόνον να σας πω ότι κάθε επεισόδιο της καθημερινής μας σειράς παραλία παρακολουθούσαν και παρακολουθούν καθημερινά 155.000 πολίτες μέσα από το ERTFLIX φτιάχνοντας το δικό τους καθημερινό ραντεβού με την σειρά και όχι όταν προβάλλεται από την τηλεόραση. Ή και ότι την Έρημη Χώρα την είδαν περισσότεροι από 2 εκατομμύρια Έλληνες πριν καν προβληθεί στην τηλεόραση.

Αυτούς τους απίστευτους αριθμούς δυστυχώς η πεπαλαιωμένη τεχνολογία της Nielsen δεν μπορεί να τους καταγράψει εμφανίζοντας τελικά μια ψεύτικη εικόνα για την πραγματική απήχηση των προγραμμάτων της ΕΡΤ. Κάτι που συνέβη και στο Euro και στους Ολυμπιακούς Αγώνες όταν εκατομμύρια τηλεθεατές τους έβλεπαν από τάμπλετς και κινητά τηλέφωνα στα μπαρ στα εστιατόρια ακόμη και στις παραλίες, χωρίς και πάλι να προσμετρώνται στα περιβόητα νούμερα.

Και επειδή νωρίτερα αναφέρθηκα στην Τούρτα της Μαμάς δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και σήμερα παραμένει στα δημοφιλέστερα προγράμματα του ERTFLIX χωρίς καν να προβάλλεται στην τηλεόραση. Αυτή είναι δύναμη της πλατφόρμας και μη γελιόμαστε αυτό είναι το μέλλον, καθώς αν κάτι πέτυχε η ΕΡΤ με το ERTFLIX είναι όχι μόνον να πρωτοπορήσει αλλά να ανταποκριθεί στο νέο διεθνώς τρόπο θέασης που θέλει τους τηλεθεατές να παρακολουθούν εκείνοι στο χρόνο που επιθυμούν τα αγαπημένα τους προγράμματα και όχι κατ΄ ανάγκην όταν προβάλλονται από την τηλεόραση. Και όλα αυτά χωρίς καμία επιπλέον επιβάρυνση για τους πολίτες».

Πολιτική ανεξαρτησία

«Φεύγω από το ERTFLIX και περνώ στην ενημέρωση της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης και εν γένει την δυσπιστία που υπάρχει διαχρονικά έναντι της ΕΡΤ για τον τρόπο που παρουσιάζει τις ειδήσεις

Ξέρετε επειδή είχα εργαστεί στην ΕΡΤ επί οχτώ χρόνια ως δημοσιογράφος τόσο επί ΠΑΣΟΚ όσο και επί ΝΔ είχα απόλυτη επίγνωση ότι στην ΕΡΤ όταν αλλάζει η κυβέρνηση, αλλάζει συχνά μόνος του και ο τρόπος μετάδοσης των ειδήσεων. Θέλω να πω με απλά λόγια ότι ένα μέρος του προσωπικού της δημόσιας τηλεόρασης έχει την τάση να υπερπροβάλλει τα έργα της εκάστοτε κυβέρνησης, όχι γιατί δέχεται υποδείξεις και εντολές αλλά απλούστατα για να μην έχει εκ των υστέρων μπελάδες.

Είχα την τύχη να έχω συζητήσει αναλυτικά αυτήν την διαχρονική παθογένεια με τον ίδιο τον πρωθυπουργό πριν καν έρθω στην ΕΡΤ. Με την πείρα πλέον των 5 ετών σε αυτή τη θέση μπορώ να το συνοψίσω. Η πολυφωνία, η ανεξαρτησία και η αμεροληψία της δημόσιας τηλεόρασης είναι συνάρτηση δύο παραγόντων. Της τάσης που έχει κάθε κυβέρνηση ή και κάθε αντιπολίτευση να παρεμβαίνει στον τρόπο λειτουργίας της και της δυνατότητας της εκάστοτε διοίκησής της να αποκρούει τις όποιες πιέσεις τυχόν δέχεται.

Θέλω να διαβεβαιώσω δημόσια ότι τα τελευταία πέντε χρόνια η ΕΡΤ δεν δέχτηκε ούτε πιέσεις ούτε υποδείξεις από το Μέγαρο Μαξίμου. Ακόμη δε και στις λίγες περιπτώσεις που κάποια στελέχη είτε της κυβέρνησης είτε και της αντιπολίτευσης επιχειρούσαν να πιέσουν σε κάποια κατεύθυνση, η Διοίκηση της ΕΡΤ είχε το ελεύθερο -με κάλυψη βέβαια στο ανώτατο επίπεδο- να διαχειριστεί ή και να αποκρούσει τις πιέσεις αυτές με αμιγώς δημοσιογραφικά κριτήρια. Και γι’ αυτή την ελευθερία οφείλω ένα μεγάλο προσωπικό ευχαριστώ στους πολιτικούς προϊσταμένους της ΕΡΤ -7 ήταν συνολικά τα τελευταία 5 χρόνια- και πρωτίστως στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος όχι μόνον εμπιστεύτηκε τη διοίκηση της ΕΡΤ, αλλά την άφησε να λειτουργήσει με απόλυτη ελευθερία. Κάτι που, μετά από 5 χρόνια, πιστεύω πλέον ότι όχι μόνον έγινε αντιληπτό από τους πολίτες, αλλά είμαι σίγουρος ότι αναγνωρίζει σήμερα και η συντριπτική πλειονότητα των δημοσιογράφων της ΕΡΤ και πολύ περισσότερο εκείνοι που έχουν μνήμες και από άλλες εποχές.

Αυτή η δημοσιογραφική ελευθερία που κατακτήθηκε τα τελευταία χρόνια και ειλικρινά εύχομαι να διατηρηθεί και το  επόμενο διάστημα στον ενημερωτικό τομέα της ΕΡΤ δεν έγινε τυχαία.

Θα σας διηγηθώ μία τελευταία ιστορία επίσης άγνωστη στους περισσότερους για να γίνει αντιληπτό το πως η ΕΡΤ σταδιακά απομακρύνθηκε από μια σειρά δουλείες που είχε στο παρελθόν και ζημίωναν την εικόνα της καθώς έδινε την εντύπωση της άρρηκτης διασύνδεσής της με όλα τα κόμματα και όχι μόνον με την κυβέρνηση.

Όταν ήρθα στο Ραδιομέγαρο τέτοιες μέρες το 2019 υπήρχε ένα άγραφος, αλλά και παράλογος κανόνας. Η κομματική δραστηριότητα της κυβέρνησης έπαιζε πάντα στην ΕΡΤ1, της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην ΕΡΤ2 και των μικρότερων κομμάτων στην ΕΡΤ2 και όταν δεν υπήρχε χρόνος στην ΕΡΤ3.

Προσέξτε, δεν εννοώ τις ειδήσεις, αλλά την υποχρεωτική μετάδοση από την ΕΡΤ όλων ανεξαιρέτως των κομματικών δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων. Για να το πω απλά, έκανε Κεντρική Επιτροπή το ΠΑΣΟΚ ή το ΚΚΕ; Η ΕΡΤ αυτονοήτως όφειλε να διακόψει το πρόγραμμά της και να μεταδώσει τις ομιλίες των αρχηγών τους. Το ίδιο συνέβαινε και με τις κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις, μάλιστα επί ΣΥΡΙΖΑ συνέβη το απίστευτο να μεταδίδεται κάθε εβδομάδα ολόκληρο το μπρίφινγκ των πολιτικών συντακτών.

Ήξερα ήδη πριν έρθω στην ΕΡΤ αυτόν τον παραλογισμό που δεν απαντάται σε κανένα άλλο δημόσιο μέσο ενημέρωσης της Ευρώπης. Και την βίωσα ήδη από τις πρώτες μου μέρες στην ΕΡΤ.

Τον Οκτώβριο του 2019 ήρθε ξαφνικά ένα μήνυμα από το ΠΑΣΟΚ να μεταδώσουμε ζωντανά μια ομιλία της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά σε ώρα που ήδη προβαλλόταν μια ταινία στην ΕΡΤ2. Και καθώς η ταινία ήθελε λίγα λεπτά για να τελειώσει ζήτησα από το τμήμα της ροής να μην την διακόψει αλλά να μεταδώσει αμέσως μετά την ομιλία. Όμως αυτό δεν μπορούσε να γίνει ελλείψει του κατάλληλου εξοπλισμού. Με συνέπεια  η ταινία να διακοπεί να μπει η γνωστή τότε κάρτα “έκτακτη επικαιρότητα” και να μεταδοθεί ολόκληρη η ομιλία της τότε προέδρου του ΠΑΣΟΚ, χωρίς βέβαια να δει κανείς το τέλος της ταινίας.

Δεν πέρασαν λίγες εβδομάδες και ήρθε ένα αντίστοιχο αίτημα από το ΣΥΡΙΖΑ. Αν θυμάμαι καλά ο Αλέξης Τσίπρας επρόκειτο να μιλήσει σε μια συγκέντρωση της νεολαίας και η εντολή ήταν να διακόψουμε το πρόγραμμα της ΕΡΤ2 ακριβώς στις 7 το απόγευμα. Έλα όμως που την ίδια ώρα είχε προγραμματιστεί η μετάδοση ενός τελικού εθνικών ομάδων στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα βόλεϊ τα δικαιώματα του οποίου είχε ακριβοπληρώσει η ΕΡΤ. Μην τα πολυλογώ η ομιλία Τσίπρα άρχισε στις 9 παρα τέταρτο το βράδυ, η ΕΡΤ μετέδιδε ως εκείνη την ώρα ντοκυμαντέρ και ο αγώνας έπαιξε αξημέρωτα σε μαγνητοσκόπηση.

Μην τα πολυλογώ τηλεφώνησα τότε στον ίδιο τον πρωθυπουργό και του εξήγησα όσα μόλις σας είπα. Του είπα ότι πουθενά στην Ευρώπη η δημόσια τηλεόραση δεν διακόπτει το πρόγραμμα της για να μεταδίδει κομματικές ομιλίες πόσο μάλλον ολόκληρες κοινοβουλετικές συνεδριάσεις. Και του πρότεινα το ρόλο αυτόν να τον αναλάβει ο φυσικός του χώρος, δηλαδή το κανάλι της Βουλής. Όχι μόνο συμφώνησε αλλά με απελευθέρωσε πλήρως. “Μην δείξεις καν την ομιλία μου στο επικείμενο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας” μου είπε και με αυτήν την οδηγία άλλαξαν όλα.

Όσοι παρακολουθείτε τον τρόπο λειτουργίας της ΕΡΤ θα το έχετε ίσως διαπιστώσει. Από το 2019 μέχρι σήμερα η ΕΡΤ  δεν έχει διακόψει ποτέ το πρόγραμμα της για να μεταδώσει κομματικές ομιλίες όπως γινόταν επί δεκαετίες.

Διακόπτει μόνο όταν οι δημοσιογράφοι της κρίνουν ότι προκύπτουν ειδήσεις. Και αυτό το θεωρώ άλλη μια καθοριστική παρακαταθήκη καθώς είναι ένας επιπλέον λόγος που ακόμα και στο υποσυνείδητο των πολιτών έχει πλέον γίνει σαφές ότι η ΕΡΤ δεν λειτουργεί βάσει των επιθυμιών των κομμάτων αλλά με δημοσιογραφικά κριτήρια και σεβόμενη πρωτίστως τον τηλεθεατή.

Αυτή ήταν η παρακαταθήκη που προετοίμασε ήδη από το 2019 το έδαφος για τη δημιουργία του ERTNEWS το οποίο γεννήθηκε λίγες μόλις μέρες μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Εν μέσω ενός πρωτοφανούς πολέμου μέσα στην Ευρώπη συνειδητοποιήσαμε με τον Γιώργο Γαμπρίτσο ότι ήταν αυτονόητη ανάγκη να έχει η ΕΡΤ 24ωρη ροή για ένα τόσο σημαντικό γεγονός, αλλά και λάθος να ματαιώσουμε τα προγράμματα όλων των άλλων καναλιών μας.

Κι έτσι η ΕΡΤ κατά κυριολεξία σε λίγες ώρες, έβαλε ένα τεράστιο στοίχημα με τον εαυτό της. Να δημιουργήσει -έστω πειραματικά στην αρχή- ένα αμιγώς ενημερωτικό κανάλι με συνεχή ενημέρωση αλλά και με δελτία ειδήσεων κάθε ώρα όλο το 24ωρο, κάτι που είχαν αποπειραθεί στο παρελθόν να κάνουν ουκ ολίγα ιδιωτικά κανάλια χωρίς επιτυχία. Την απόφασή μας αυτή ωστόσο η οποία υπήρχε ως σκέψη επί μήνες, δεν την λάβαμε τυχαία. Η Ελλάδα μέχρι πριν από δύο χρόνια ήταν από τις ελάχιστες χώρες της Ευρώπης που δεν είχε ένα αμιγώς ενημερωτικό κανάλι. Και αυτό μόνον η ΕΡΤ μπορούσε να το αποτολμήσει.

Γι’ αυτό και θέλω τώρα που κλείνει για μένα αυτός ο πενταετής κύκλος -που δεν σας κρύβω ήταν ο πιο δημιουργικός στη μέχρι τώρα διαδρομή μου- να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στους συναδέλφους μου δημοσιογράφους της ΕΡΤ που με προσωπικό κόστος, προσωπικό χρόνο, και χωρίς επιπλέον ανταμοιβή, στήριξαν ολόθερμα και από την πρώτη στιγμή αυτό το τόσο δύσκολο στοίχημα. Όπως και στο τεχνικό δυναμικό της ΕΡΤ, χωρίς τη συνδρομή του οποίου τίποτα απ’ όλα αυτά που πετύχαμε δεν θα είχαν γίνει.

Όλοι μαζί καταφέρατε κάτι που θα ήταν αδιανόητο στο παρελθόν. Το ERTNEWS να θεωρείται ήδη όχι μόνον η σοβαρότερη πηγή ενημέρωσης στην Ελλάδα αλλά να αναδεικνύεται τη χρονιά που φεύγει πρώτο στο βαθμό εμπιστοσύνης των πολιτών ανάμεσα σε όλα ραδιοφωνικά και τα τηλεοπτικά δίκτυα της χώρας.

Και αυτό δεν το λέω εγώ, αλλά μια από τις πλέον αξιόπιστες διεθνείς έρευνες που διεξάγονται κάθε χρόνο σε όλη την Ευρώπη. Το ινστιτούτο ερευνών του Reuters ανέδειξε το 2024 το ERTNEWS πρώτο στον δείκτη εμπιστοσύνης των πολιτών. Πρώτο δηλαδή στον δείκτη δημοσιογραφικής αξιοπιστίας. Και αυτό επίσης εύχομαι να το διαφυλάξουν ως κόρην οφθαλμού όλοι όσοι μετέχουν στη Γενική Διεύθυνση Ενημέρωσης της ΕΡΤ, με πρώτους τους δημοσιογράφους της, στην τηλεόραση, το πρώτο πρόγραμμα και στο ertnews.gr το ενημερωτικό μας site που γεννήθηκε αυτήν την 5ετία.

Και καθώς η επικαιρότητα προμηνύεται πολιτικά άκρως ενδιαφέρουσα το αμέσως επόμενο διάστημα εύχομαι ειλικρινά να διατηρήσει η ΕΡΤ και κάτι ακόμη που πέτυχε τα τελευταία χρόνια.

Ανέκαθεν πίστευα ότι για την διοργάνωση των περιβόητων debates την ευθύνη για τους όρους διεξαγωγής τους πρέπει αυτονοήτως να την έχουν οι δημοσιογράφοι και όχι τα κόμματα. Μαζί με το Γιώργο Κουβαρά πετύχαμε για πρώτη φορά αυτήν την τόσο αυτονόητη αλλά και τόσο ξένη για τα ελληνικά δεδομένα πρόκληση.

Να επιβάλουμε στα κόμματα δημοσιογραφικούς όρους για την διεξαγωγή των τηλεαναμετρήσεων και να μην υπάρχουν οι παρωχημένοι παράλληλοι μονόλογοι. Το επιβάλαμε για πρώτη φορά με επιτυχία στο debate του ΠΑΣΟΚ το 2021, και το επαναλάβαμε και στην αναμέτρηση μεταξύ των υποψηφίων Δημάρχων Αθηναίων. Φώτη, Γιώργο Απόστολε και Αντριάνα σε σας επαφίεται να μην ενδώσετε στην επιστροφή των debates στην παλιά τους ανούσια μορφή, τώρα που όλα δείχνουν ότι η ΕΡΤ θα κληθεί να μεταδώσει πολλές τηλεαναμετρήσεις».

Φίλες και φίλοι,

Όπως σας είπα από τον πρόλογό μου οι αρχικές μου σημειώσεις θα οδηγούσαν σε μια ομιλία μπεν χουρ τριών και πλέον ωρών. Επέλεξα συνειδητά να μιλήσω για το ERTNEWS, το ERTFLIX, την ένταξη στο πρόγραμμα της ΕΡΤ τυπολογιών που είχε εγκαταλείψει για δεκαετίες η Δημόσια Τηλεόραση, την ραγδαία τεχνολογική της αναβάθμιση.

Ελλείψει χρόνου και μόνον παρέλειψα να αναφερθώ σε μια σειρά αντίστοιχων επιτευγμάτων και σπουδαίων αλλαγών που επιτεύχθηκαν αυτά τα πέντε χρόνια. Στη ραδιοφωνία της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Φώτη Απέργη που αισθάνομαι τυχερός που τον γνώρισα καθώς αναδιαμόρφωσε όλα τα ραδιόφωνά της -τα παλαιότερα και τα νέα που φτιάξαμε τα τελευταία χρόνια- και μπορεί κανείς να τα βρει πλέον και στη νέα μας πλατφόρμα ERTECHO μαζί με το πρώτο πρόγραμμα που λειτούργησε αμερόληπτα υπό τον Άρη Τόλιο.

Δεν αναφέρθηκα στα μουσικά μας σύνολα που απέκτησαν ύστερα από πολλά χρόνια μαέστρους υπό τη μπαγκέτα του Δημήτρη Παπαδημητρίου και μετέπειτα του Τάσου Ρωσόπουλου και λειτουργούν υποδειγματικά σήμερα όχι μόνον παράγοντας σύγχρονο πολιτισμό, αλλά και δίνοντας το παράδειγμα με τις κοινωνικές τους δράσεις. Στα νέα μας sites, το ertnews.gr  που έχει απογειωθεί, στο ertsposrts.gr που φιλοδοξεί να πρωταγωνιστήσει μετά τις επιτυχίες που είχε το καλοκαίρι, στα social media που απέκτησε η ΕΡΤ ακόμη και στο Τικ τοκ.

Δεν θα σας κουράσω άλλο.

Θέλω να κλείσω ευχαριστώντας απ’ την καρδιά μου όλους τους ανθρώπους της ΕΡΤ, στο Ραδιομέγαρο, στη Θεσσαλονίκη, στους 19 περιφερειακούς σταθμούς, και όσους συνεργάστηκαν με τη Δημόσια Τηλεόραση τα τελευταία χρόνια. Τους εξωτερικούς μας συνεργάτες παραγωγούς, τους δεκάδες ηθοποιούς, καλλιτέχνες και το τεχνικό δυναμικό που εμπιστεύθηκαν ξανά την ΕΡΤ ύστερα από πολλά χρόνια.

Κυρίως όμως θέλω να ευχαριστήσω τους αφανείς  ανθρώπους της ΕΡΤ που αθόρυβα συνέβαλαν να είναι σήμερα η Δημόσια Τηλεόραση μια σύγχρονη εταιρεία που δεν θα διστάσω να πω ότι αποτελεί υπόδειγμα λειτουργίας του Δημοσίου Τομέα. Εννοώ τους γιατρούς μας, τους οδηγούς μας, Γιάννη σε ευχαριστώ, τους ανθρώπους της φύλαξης, της καθαριότητας, της συντήρησης των κτιρίων, τους συναδέλφους μας στο κυλικείο μας. Ειλικρινά σας ευχαριστώ για τη σημερινή εικόνα της νέας ΕΡΤ.

Ευχαριστώ όμως και τους πιο στενούς μου συνεργάτες. Με πρώτους τα μέλη του ΔΣ το Δημήτρη Παπαδημητρίου τον Νίνο Ελματζιογλου που ήταν νυχθημερόν δίπλα μου, την Ιωάννα Στεφανάκη και τον Τέλη Μεταξά τον εκπρόσωπο των εργαζομένων τα πρώτα χρόνια στο Διοικητικό Συμβούλιο, όταν διευθύνων σύμβουλος ήταν ο Γιώργος Γαμπρίτσος.

Ευχαριστώ επίσης την Κατερίνα Κασκανιώτη που συνεργαστήκαμε εποικοδομητικά τους τελευταίους μήνες και εκείνη μόνο ξέρει την προσωπική μου προσπάθειά για να αναλάβει, την Έλενα Πατεροπούλου το νεότερο μέλος του ΔΣ, όπως και το Γιάννη Δάρρα και το Μανώλη Παπανικήτα με τους οποίους καταφέραμε, νομίζω, να βρούμε και κάποιες κοινές λύσεις ακόμη και όταν διαφωνούσαμε.

Υπάρχουν όμως και οι άνθρωποι που τρέχουν κατά κυριολεξία τη δουλειά έχοντας την εκτελεστική ευθύνη. Ξεκινώ με το Φώτη Καφαράκη τον μάλλον μακροβιότερο γενικό διευθυντή ενημέρωσης της ΕΡΤ, -5 χρόνια δεν νομίζω άλλος να άντεξε σε αυτή τη θέση-, τον Φίλιο Στάγκο γενικό διευθυντή της ΕΡΤ3 -Φίλιο νομίζω μαζί πετύχαμε ποτέ άλλοτε να μη μοιάζουν τόσα λίγα τα χιλιόμετρα που χωρίζουν την Αθήνα Θεσσαλονίκη-

τον Κώστα Παπαβασιλείου που επωμίστηκε την απίστευτη ευθύνη όλου του προγράμματος, ψυχαγωγικού και αθλητικού και των ραδιοφώνων αλλά και των ορχηστρών,

τους Γιάννη Βουγιουκλάκη, Άρη Κοντιζά και Μάικ Νιούτζεντ που κατά κυριολεξία σε μια 5ετία πέτυχαν ένα θαύμα μετατρέποντας την ΕΡΤ σε έναν υπερσύγχρονο τεχνολογικά οργανισμό,

την Ντόρις Μπάκα που όχι μόνον κατάφερε να συγκροτήσει τη νεοσύστατη Γενική Διεύθυνση του Μάρκετινγκ αλλά και να πείσει με το σπάνιο χαρακτήρα και την εργατικότητα της ακόμη και τους πλέον δύσπιστους για τη χρησιμότητα της έξωθεν προβολής της ΕΡΤ,

τον Κωστή Φιλιππόπουλο που διαδέχθηκε τον Βασίλη Πατσιαντό ως επικεφαλής της Νομικής Υπηρεσίας και με τη μοναδική πείρα του ανέλαβε την υπεράσπιση της εταιρείας από τις πάσεις φύσεως άδικες επικρίσεις και διεκδικήσεις

Και τέλος την διαχρονική ψυχή της ΕΡΤ. Τον Βαγγέλη Λουριδά που μέχρι το 2019 δεν γνωριζόμασταν αλλά ξέρει πια ότι δεν θα χαθούμε. Όπως βέβαια και η Λίνα Παπαδάκη που υπήρξε -και θα παραμείνει- διαχρονική μου σύμβουλος επί παντός του επιστητού.

Είναι αδύνατον να κατονομάσω σήμερα όσους θα ήθελα να από την καρδιά μου να ευχαριστήσω. Χριστίνα Ευθυμίου, Βούλα Κουβατσέα,  Νατάσα Τζόβενου σας ευχαριστώ ειλικρινά που με υποστήκατε τόσα χρόνια από το πρωί ως αργά το βράδυ

Τζένη, Κελλυ, Βασίλη, Αντώνη, Κωνσταντίνε, Μάγδα, Άννα, Μόνικα, Δημήτρη, Άρη, Τάσο, Μαρία, Λεωνίδα, Σύνθια, Νίκο, Αθανασία, Δήμητρα, Κική, Σίσυ, Σωκράτη, Λάμπρο, Παναγιώτη, Γιάννη, Δημήτρη, Άγγελε, Γιώργο, Μαρία, Πόλη, Ματίνα, Χρύσα, Έλλη, και Δώρα θέλω να με συγχωρήσετε που δεν λέω τα επώνυμα σας αλλά εσείς ξέρετε περισσότερο από τον καθένα τι καταφέρατε και τι καταφέραμε όλοι μαζί.

Ειλικρινά ευχαριστώ. Και θέλω να ζητήσω συγγνώμη απ’ όσους τυχόν ξέχασα, όπως και για τα λάθη μου, τις υπερβολές μου τα μεταμεσονύχτια τηλεφωνήματά μου.

Κλείνω σήμερα έναν πενταετή κύκλο όχι μόνο με απολύτως ήσυχη τη συνείδησή μου αλλά και υπερήφανος για όσα όλοι μαζί πετύχαμε. Το ξέρει καλά η Κατερίνα Κασκανιώτη και θα το καταλάβει σύντομα και ο Γιάννης Παπαδόπουλος. Η ΕΡΤ ξεκινά αυτή τη σαιζόν με όρους που ζηλεύουν ακόμη και τα ιδιωτικά κανάλια και δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε τέτοια εποχή το 2019. Και ειλικρινά πιστεύω ότι η σαιζόν που ξεκινά θα είναι η χρονιά που η ΕΡΤ θα κεφαλαιοποιήσει από κάθε άποψη όσα έγιναν τα τελευταία πέντε χρόνια. Οικονομικά είναι πιο εύρωστη από ποτέ και προγραμματικά επίσης πιο έτοιμη από ποτέ για να ανεβάσει ακόμη και τους δείκτες τηλεθέασης στους οποίους όπως καταλάβατε δεν δίνω και ιδιαίτερη σημασία.

Άλλωστε έχουμε ήδη τις πρώτες θετικές ενδείξεις. Τόσο οι εκπομπές μας και τα δελτία στο ERTNEWS όσο και τα καθημερινά ψυχαγωγικά μας προγράμματα έχουν πια την αναγνώριση που πραγματικά τους αξίζει. Η Ηλέκτρα, και η Παραλία που συνεχίζονται για δεύτερη χρονιά έχουν ήδη κατακτήσει το κοινό, όπως νομίζω ότι θα συμβεί και με την Αρχελάου που είναι η νέα μας χιουμοριστική σειρά που άρχισε να προβάλλεται προχθές. Η ΕΡΤ είναι φέτος το μόνο κανάλι που θα έχει τρεις καθημερινές σειρές μυθοπλασίας, χώρια τις άλλες που ξέρετε ότι έρχονται. Τη Μαρία που έγινε Κάλλας το Μαμά στα Κρυφά, το Δίχτυ που υπογράφει ο Μανούσος Μανουσάκης, τον δεύτερο και τελευταίο κύκλο της Έρημης Χώρας που θα κάνει πρεμιέρα στο ERTFLIX -Γιώργο Γκικαπέππα σε ευχαριστώ και γι’ αυτό το δώρο- και το Απαραίτητο φως που θα είναι η δεύτερη παραγωγή του ERTFLIX και θα την δείτε το Μάρτιο.

Όπως επίσης έχουμε ήδη ανακοινώσει, το επόμενο διάστημα θα βγει στον αέρα μια εξαιρετική σειρά 6 ντοκιμαντέρ για τα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης που υπογράφουν ο Στάθης Καλύβας και ο Παναγής Παναγιωτόπουλος -τους ευχαριστώ προσωπικά γιατί αμέσως αγκάλιασαν την ιδέα μας να αναδείξουν το μοναδικό Αρχείο της ΕΡΤ- αλλά και η πολυαναμενόμενη εμφάνιση της Χαρούλας Αλεξίου ως κεντρικής αφηγήτριας στην ΕΡΤ την οποία επίσης ευχαριστώ που απεδέχθη την πρότασή μας να παρουσιάσει μια σειρά 12 εκπομπών για την ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας και τους θρύλους του ελληνικού τραγουδιού. Δεν θα σας πω όμως περισσότερα για το νέο πρόγραμμα γιατί, όπως ξέρετε θα υπάρξει και ξεχωριστή εκδήλωση την άλλη εβδομάδα που θα σας παρουσιάσει η Κατερίνα.

Φίλες και φίλοι

Θα κλείσω με κάτι πολύ προσωπικό. Ο πατέρας μου έφυγε από τη ζωή ένα χρόνο ακριβώς πριν έρθω στην ΕΡΤ, με την αγωνία για τις επιλογές μου όταν εγκατέλειψα την δημοσιογραφία ύστερα από 26 ολόκληρα χρόνια. Λίγο πριν φύγει μου είχε πει κάτι που κατά κυριολεξία βίωσα τα τελευταία 5 χρόνια. Να θυμάσαι, μου είπε, ότι πάνω από τις θέσεις και από τις ευθύνες, το μόνο που μένει τελικά στη ζωή είναι οι ανθρώπινες σχέσεις.

Αισθάνομαι πραγματικά τυχερός που στην ΕΡΤ αυτά τα 5 χρόνια γνώρισα ανθρώπους που τους αισθάνομαι πια φίλους ζωής. Και που ξέρω ότι δεν θα χαθούμε. Και αυτό το αισθάνομαι ως το πιο σημαντικό τελικά επίτευγμα αυτών των ετών. Κάποιοι από αυτούς του φίλους ή μάλλον φίλες είναι η Ντόρις, η Γιώτα, η Φροσύνη και η Εβελίνα που επιμελήθηκαν το σύντομο βίντεο με το οποίο θα σας αποχαιρετίσω προσπαθώντας να χωρέσουν σε λίγα λεπτά 5 ολόκληρα χρόνια.

Σας ευχαριστώ για όλα»