Στέλιος Κούλογλου: Ο Άκης Τσοχατζόπουλος, αποδιοπομπαίος τράγος

Καταδικάστηκε για απάτες σε βάρος του δημοσίου, απαξίωσε συνολικά την παράταξη του ΠΑΣΟΚ που τον είχε αναδείξει και απογοήτευσε (η λέξη δεν αποδίδει όλη την έκταση του αμαρτήματος) τους οπαδούς του κόμματος και τους ψηφοφόρους του.

Αλλά ο εκλιπών δεν είναι ένα τυχαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Ιδρυτικό στέλεχος του κόμματος το 1974, συμμετείχε σε όλες τις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου από τον Οκτώβριο του 1981 ως υπουργός σε 7 διαφορετικά σημαντικά υπουργεία, διετέλεσε γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής, ανέλαβε αναπληρωτής πρωθυπουργός όταν ο Ανδρέας νοσηλευόταν με σοβαρά προβλήματα υγείας στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο και εκπροσώπησε με αυτή την ιδιότητα τη χώρα το 1995 στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στη Μαδρίτη.

Υποψήφιος πρωθυπουργός τον Ιανουάριο 1996, μετά την αποχώρηση του Ανδρέα Παπανδρέου, ήρθε πρώτος, με σχετική πλειοψηφία στην πρώτη ψηφοφορία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Για να ηττηθεί τελικώς από τον Κώστα Σημίτη, από τον οποίο έχασε, πάλι με μικρή διαφορά, και τη μάχη για τη θέση του γραμματέα λίγους μήνες αργότερα, πριν αναλάβει κορυφαίος υπουργός στις κυβερνήσεις Σημίτη την οκταετία μέχρι το 2004.

Με δυο λόγια, ο Τσοχατζόπουλος δεν είχε απλώς την υποστήριξη μιας σημαντικής μερίδας του ΠΑΣΟΚ: ήταν σάρκα εκ της σαρκός του. Αν ο «ωραίος Μπρούμελ», όπως τον αποκαλούσε ο Α. Παπανδρέου συγκρίνοντας τον με ένα ονομαστό στέλεχος της βρετανικής αριστοκρατίας τον 18ο αιώνα, βουτήχτηκε στη διαφθορά που τον οδήγησε στη φυλακή πολλά χρόνια μετά, το 2012, είναι γιατί εκμεταλλεύτηκε την περιρρέουσα ανοχή. «Είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά όχι και 500 εκατομμύρια δραχμές », φέρεται να είπε ο ίδιος ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου το 1985 για ένα άλλο στέλεχος σε κρατική θέση. Σε μια αμφιλεγόμενη φράση, που στοιχειώνει έκτοτε το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.

Το βέβαιο είναι ότι η εξουσία διαφθείρει και από αυτόν τον κανόνα κάθε άλλο παρά ξέφυγε το ΠΑΣΟΚ. Δεν αφορούσε ούτε αφορά όλα τα κορυφαία στελέχη του, που συνυπήρχαν όμως και ορισμένα ανέχθηκαν τις πρακτικές διαφθοράς και όσους είχαν εμπλακεί σε αυτές. Η διαφορά του Τσοχατζόπουλου δεν είναι μόνο ότι τις αποθέωσε, αλλά ανίκανος να διαχειριστεί την αλαζονεία της εξουσίας, άρχισε να επιδεικνύει τον παράνομο πλουτισμό του: πολυτελής γάμος στο Παρίσι, αγορές στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Βέβαιος ότι είναι στο απυρόβλητο, δεν κατέστρεψε τα στοιχεία που τον ενοχοποιούσαν, ακόμη και όταν ελεγχόταν για την πηγή των χρημάτων του!

Αυτό ήταν το μοιραίο λάθος του «Ακη» και συγχρόνως η τελευταία υπηρεσία που προσέφερε. Όχι στους φτωχούς, «μη προνομιούχους», οπαδούς και ψηφοφόρους του κόμματος του ή στο ίδιο του το κόμμα, το οποίο έριξε στην πλήρη ανυποληψία: ενώ ιδιαίτερα στη δεύτερη τετραετία Σημίτη(2000- 2004) η διαφθορά απογειώθηκε, ο Τσοχατζόπουλος και κάποιοι ακόμη «χρήσιμοι ηλίθιοι», έδωσαν την ευκαιρία στο σύστημα εξουσίας που τους ανεχόταν ή και τους έτρεφε, να στρέψει την προσοχή της κοινής γνώμης μόνο σε αυτούς.

Ο κ. Σημιτης για παράδειγμα, παρότι στη διάρκεια της δικής του πρωθυπουργίας ο Τσοχατζόπουλος διέπραξε ως υπουργός Εθνικής Άμυνας τα αδικήματα για τα οποία καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης 20 ετών χωρίς ελαφρυντικά, δεν έχει πει ούτε μια λέξη αυτοκριτικής ή δεν έχει δώσει εξηγήσεις για τις μίζες, που ο ίδιος μπορεί να μην έπαιρνε, αλλά σίγουρα έβλεπε να περνούν.

Ο Τσοχατζόπουλος έδωσε την ευκαιρία στο σύστημα αυτό που τελικά τον άφησε να σαπίσει στη φυλακή, να επιβιώσει και σε στελέχη του να συμμετέχουν σήμερα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ή να παριστάνουν τους τιμητές της δημόσιας ζωής. Ο Θεός, αν υπάρχει, συγχωρεί τα πάντα. Αλλά δύσκολα θα μπορούσε, εκεί ψηλά, να συγχωρέσει τον Ακη Τσοχατζόπουλο όχι μόνο για τη συμμετοχή στην απαξίωση της πολιτικής. Αλλά και για την ευκαιρία που έδωσε στο σύστημα διαφθοράς να τον χρησιμοποιήσει σαν αποδιοπομπαίο τράγο, ματαιώνοντας την κάθαρση που έχει ανάγκη η χώρα.

tvxs.gr

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Bigpost.gr

Ακολουθήστε το Bigpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις