Άννα Μπιθικώτση: «Το έργο του  Μπιθικώτση  αγαπήθηκε από το κοινό γιατί μίλησε στη καρδιά κάθε  Έλληνα»

Η κόρη του αείμνηστου Γρηγόρη Μπιθικώτση, η γλυκιά και χαρισματική Άννα,  ποιήτρια, ερμηνεύτρια, συγγραφέας και επιτυχημένη μουσική παραγωγός, μας μιλά για τη φετινή επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του « Σερ» του ελληνικού τραγουδιού και την παράσταση – αφιέρωμα που θα λάβει χώρα  την Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου στις 20:30 στο Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο “Μαρία Κάλλας” με διοργανωτές τον Δήμο Αθηναίων και τον  ΟΠΑΝΔΑ.  Μια «ευκαιρία» να ξανασυναντηθούν καλλιτεχνικά με τον αδελφό της Γρηγόρη «μέσα  από μια μυσταγωγική  μουσικοθεατρική παράσταση της οποίας   υπογράφω το σενάριο  που  αφηγούμαι», όπως μας λέει χαρακτηριστικά η Άννα Μπιθικώτση.

Κουβαλάω  ένα όνομα  βαρύ.  Είναι  … το όνομα  της Ελλάδας του δικού  σας Μπιθικώτση,  του ακριβού μου πατέρα  Γρηγόρη.  Ευτυχώς  κατάφερα  να ξεχωρίσω το πατέρα  από το μύθο  οπότε ισορρόπησε το βάρος στους ” ώμους ” μου.

Ο αείμνηστος Μπιθικωτσης δεν ήταν  μόνο  ο πατέρας  μου , ήταν  … ο καλύτερος μου φίλος , ο δάσκαλος  μου,  το πρότυπο  μου, η σιγουριά  μου . Ήταν με μια λέξη  τα πάντα  μου.

Χάρη  σ’ εκείνον  αγάπησα  … τη μουσική  και τη ποίηση, της τέχνης τα μαλάματα.  Χάρη  σ εκείνον  ψάχνω  στη σκέψη  το βάθος,  στα λόγια  την αλήθεια  στις πράξεις  την αποτελεσματικότητα.

Όταν αποφάσισα  να χαράξω τη δική μου  πορεία  στους δρόμους  της τέχνης θέλησα να…  έχω  τη δική  μου σπονδυλική  στήλη, γι αυτό  και επέλεξα  τη συγγραφή  και όχι  το τραγούδι.  Ήθελα  να είμαι  η Άννα  χωρίς  να παύω να είμαι  η κόρη του  Μπιθικώτση.

Η σχέση  σήμερα  με τη μουσική  και τη ποίηση  είναι  … μια σχέση  ζωής    κι ένας  αγώνας  χρέους από όλους μας  γιατί  δεν πρέπει  να ξεθωριάσουν της τέχνης  τα μαλάματα.

Η πανδημία μας στέρησε  ένα πολύ  μεγάλο  μέρος της “ελευθερίας”  μας, όμως μας έκανε …  τους  περισσότερους να  αναθεωρήσουμε  πολλά  γιατί  βλέποντας  να χάνονται  ζωές , να  δίνονται μάχες  στις εντατικές   συνειδητοποίησα την  αξία  της υγείας,  ανακαλύψαμε ότι στα απλά  βρίσκεται  η ευτυχία , ότι κόντρα  στους  αγρίους και κουρσάρικους καιρούς  οφείλουμε  να είμαστε  ενωμένοι, να  συνεχίζουμε  να ελπίζουμε,  να ονειρευόμαστε  και να τραγουδάμε τη ζωή!

Φέτος  συμπεριλαμβάνονται  100 χρόνια από τη γέννηση του ακριβού μας πατέρα Γρηγόρη  γεγονός που θα … το γιορτάσουμε  μαζί με τον αγαπημένο  μου αδελφό Γρηγόρη με τον οποίο ξανασυναντομαστε όχι  μόνο  στη ζωή  αλλά  και επί σκηνής μέσα  από μια μυσταγωγική  μουσικοθεατρική παράσταση της οποίας   υπογράφω το σενάριο  που  αφηγούμαι. Ένα σενάριο που περικλείει μέσα  του  έναν αιώνα  Μπιθικώτση, έχοντας  ως αφετηρία τη μέρα  της γέννησης του και τα δύσκολα χρόνια του, σταθμούς,  τη μεγάλη  του πορεία  στους δρόμους  της τέχνης   δίπλα  στους ανυπέρβλητους συνθέτες ποιητές  στιχουργούς και συνεργάτες  του  και τέρμα , το στερνό του ταξίδι στην αθανασία.

Το έργο του  Μπιθικώτση  αγαπήθηκε από το κοινό  γιατί …  ήταν το  Χελιδόνι  της άνοιξης το  ακριβό,  το σπουργίτι  της φτωχολογιάς,  το περιστέρι  της  Ειρήνης, η φωνή  που μίλησε  στη καρδιά  κάθε  Έλληνα.

Δύσκολο να  ξεχωρίσω  αλλά  οι στίχοι  που είναι  χαραγμένοι στη καρδιά  μου…  είναι
”  μη κλαις το μαράζι
   να λες δε πειράζει
   θα’ρθει άσπρη μέρα
   και για μας”

Πάντα  έχω  στο μυαλό  μου τη  φράση … ” κι αυτό  θα περάσει..”