«Το λεύκωμα «Οι Αλυκές του Μεσολογγίου & οι άνθρωποί τους» δημιουργούν στον αναγνώστη ένα συναίσθημα νοσταλγίας»

Ο κ. Νίκος Κορδόσης, Ιδρυτής – Διευθύνων Σύμβουλος στην εταιρεία Κέντρο Λόγου και Τέχνης – Μουσείο “ΔΙΕΞΟΔΟΣ”, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του λευκώματος με τίτλο «Οι Αλυκές του Μεσολογγίου & οι άνθρωποί τους», που παρουσιάστηκε πρόσφατα, μας μυεί σ` αυτό τον κόσμο, μέσα από μία σειρά νέων αλλά παλαιών ανέκδοτων ασπρόμαυρων φωτογραφιών «που δημιουργούν στον αναγνώστη ένα συναίσθημα νοσταλγίας για μια εποχή που έχει φύγει ανεπιστρεπτί». Να είναι καλοτάξιδο!

Η σχέση μου με τις αλυκές του Μεσολογγίου ξεκινάει… από τα μέσα της δεκαετίας του ΄50 όταν για πρώτη φόρα, στην ηλικία των πέντε χρόνων, βρέθηκα στο πέτρινο παραθαλάσσιο σπιτάκι που έμενε ο γιός του διευθυντή των αλυκών και φίλος μου από τα χρόνια εκείνα Σπύρος Πάικος. Ένα σπιτάκι που φάνταζε στα μάτια μου ονειρικό, αφού μπορούσες με ένα πήδημα απ΄ την κεραμοσκέπαστη βεράντα του να βουτήξεις στο πέλαγος και να αφεθείς στη μαγεία της απεραντοσύνης του. Έκτοτε κάθε καλοκαίρι για μία – δύο εβδομάδες παραθέριζα εκεί, στην αλυκή της Τουρλίδας παίζοντας μέσα στα τηγάνια της, σκαρφαλώνοντας στις πάλλευκες πυραμίδες του αλατιού, φέρνοντας γύρα με τα βαγονέτα ολόκληρη την αλυκή και νοιώθοντας σαν να βρισκόμουνα σε ένα μεγάλο λούνα παρκ. Αυτό ήταν. Είχα ερωτευτεί την αλυκή και τους ανθρώπους της.

Μεγαλώνοντας και αφού στο μεταξύ διάστημα είχα γνωρίσει και την «Άσπρη», την δεύτερη αλυκή της πόλης, θέλησα … να αποτυπώσω και να καταγράψω σε ένα λεύκωμα τις γνώσεις μου και τα βιώματά μου στους χώρους των αλλά και για τη ζωή των ανθρώπων τους,  τους οποίους επί δεκαετίες γνώριζα.

Καλύτερη ευκαιρία από την περίοδο της πανδημίας δεν … μπορούσε να υπάρξει. Είχα όλο το χρόνο να αποτυπώσω σε ένα λεύκωμα τη συσσωρευμένη γνώση μου γύρω από αυτές. Έτσι προέκυψε το λεύκωμα «Οι Αλυκές του Μεσολογγίου & οι άνθρωποί τους». Ένα βιβλίο γύρω από την ιστορία των αλυκών, η ύπαρξη των οποίων χρονολογείται τουλάχιστον από το 1407.

Προσπάθησα με το λεύκωμα αυτό να … προσεγγίσω ιστορικά την ύπαρξη των τεσσάρων αλυκών που λειτούργησαν στην πόλη, να καταγράψω άγνωστα, εν πολλοίς, στοιχεία τους, να δώσω πληροφορίες για τον αναδημιουργό τους Ιωσήφ Σαντόζα, για την προοπτική δημιουργίας εργοστασίων καυστικής σόδας και υαλουργίας με βάση το σχέδιο Μάρσαλ και οκτώ εργοστασίων με βάση το σχέδιο της περιόδου 1967 – 1974, για το εργοστάσιο που παρήγαγε το «Αλάτι ΑΛΟ» και την ετσιθελική, την ίδια περίοδο, διακοπή της λειτουργίας του, για την παλαιές «Μαύρη» αλυκή και «Σκοποβολής», για τους ανθρώπους που προΐσταντο από το 1823 μέχρι τις μέρες μας, για τους διευθυντές, τους αρχιτεχνίτες, τους φύλακες και τους συντηρητές που εργάστηκαν στις αλυκές κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα και για την ατυχήσασα Δημοτική Επιχείρηση Αλυκής Τουρλίδας.

Σε ξεχωριστά κεφάλαια ασχολήθηκα… με τα «Κρυστάλλια», τα «Μαρόκια», το «Μονοπώλιο» και τη διαδικασία «Μετουσίωσης», με την περίοδο της «εκβιομηχάνισης», με την επιθαλάσσια κατασκήνωση και τα λασπόλουτρα, δηλαδή με το Camping και τα Spa όπως θα λέγαμε σήμερα, που λειτουργούσαν στην Τουρλίδα από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι την περίοδο της Κατοχής και τέλος καταχώρησα αναμνήσεις παλαιών αλυκάριων της «Άσπρης» και της Αλυκής Τουρλίδας.

Το λεύκωμα το εμπλούτισα … με μία σειρά 150 παλαιών ανέκδοτων ασπρόμαυρων φωτογραφιών που δημιουργούν στον αναγνώστη ένα συναίσθημα νοσταλγίας για μια εποχή που έχει φύγει ανεπιστρεπτί.

Επέλεξα ως τον ιδανικότερο τόπο για την παρουσίαση του λευκώματος τον περιβάλλοντα χώρο του Μουσείου Άλατος στην Τουρλίδα Μεσολογγίου… πάνω στην ακτογραμμή του Ιονίου πελάγους. Στην καρδιά δηλαδή της αλυκής, δίπλα στα τηγάνια της και τα αλώνια της.

Το λεύκωμα, το οποίο εκδόθηκε στο πλαίσιο της λειτουργίας του Μουσείου Άλατος, με … πολλή σεβασμό και υπευθυνότητα το παρέδωσα στο αναγνωστικό κοινό, ώστε να διατηρηθεί στο μέλλον σαν ένα κομμάτι της ιστορικής, πολιτιστικής και βιομηχανικής κληρονομιάς του Μεσολογγίου. Της πόλης που γεννήθηκα και επέλεξα να ζήσω και να δραστηριοποιηθώ. Της πόλης στην οποία οικοδομώ τα όνειρά μου χωρίς περίσκεψη και λογικούς υπολογισμούς αλλά με παράλογη αισιοδοξία, αγάπη και πάθος, όπως πρέπει να κάνει ο κάθε ένας που επιθυμεί να προσφέρει χωρίς να αναμένει ή να επιδιώκει ανταλλάγματα. Γιατί διαφορετικά δεν θα μιλάμε για όνειρα αλλά για σκοπιμότητες.

Νίκος Π. Κορδόσης,
Ιδρυτής – Διευθύνων Σύμβουλος στην εταιρεία
Κέντρο Λόγου και Τέχνης – Μουσείο “ΔΙΕΞΟΔΟΣ”

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Bigpost.gr

Ακολουθήστε το Bigpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις